©Kancelaria Sejmu s. 1/75
2023-10-19
Dz. U. 2017 poz. 2361
U S T AWA
z dnia 24 listopada 2017 r.
o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa:
1) warunki oferowania, sprzedaży i realizacji imprez turystycznych oraz
powiązanych usług turystycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
a także za granicą, jeżeli umowy z podróżnymi są zawierane przez
przedsiębiorców turystycznych mających siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2) zasady funkcjonowania Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego.
Art. 2. 1. Zadania marszałka województwa, o których mowa
w art. 7 ust. 1 pkt 2, art. 9 ust. 2, art. 13 ust. 2 i 3, art. 14 ust. 1, art. 15,
art. 20 ust. 2–4, art. 23, art. 24 ust. 1, 6–9 i 11, art. 25 ust. 2, art. 26 ust. 3,
art. 27 ust. 6–8, art. 29 ust. 2, art. 30, art. 32 ust. 1, art. 37 ust. 3, art. 55–57,
art. 71 ust. 1–4 i art. 72, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.
2. Minister właściwy do spraw turystyki jest organem wyższego stopnia
w stosunku do marszałka województwa w sprawach, o których mowa
w art. 26 ust. 3, art. 30 ust. 7, art. 32 ust. 1, oraz od decyzji administracyjnej
marszałka województwa o odmowie wpisu do rejestru, o którym mowa
w art. 22 ust. 2.

1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług
turystycznych, zmieniającą rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego
i Rady 2011/83/UE oraz uchylającą dyrektywęRady 90/314/EWG (Dz. Urz. UE L 326 z 11.12.2015,
str. 1).
Opracowano na
podstawie: t.j.
Dz. U. z 2023 r.
poz. 2211.
©Kancelaria Sejmu s. 2/75
2023-10-19
Art. 3. Ustawy nie stosuje się do:
1) imprez turystycznych oraz powiązanych usług turystycznych, które są
oferowane oraz których zamawianie i realizowanie jest ułatwiane
okazjonalnie, na zasadach niezarobkowych i wyłącznie ograniczonej grupie
podróżnych;
2) imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych nabywanych na
podstawie umowy generalnej o organizowanie podróży służbowych
zawieranej między przedsiębiorcą turystycznym a przedsiębiorcą
w rozumieniu art. 431 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
(Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, 1615, 1890 i 1933) albo podmiotem prowadzącym
działalność odpłatną;
3) imprez turystycznych oraz powiązanych usług turystycznych trwających
krócej niż 24 godziny, chyba że obejmują nocleg.
Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) usłudze turystycznej – należy przez to rozumieć:
a) przewóz pasażerów,
b) zakwaterowanie w celach innych niż pobytowe, które nie jest
nieodłącznym elementem przewozu pasażerów,
c) wynajem pojazdów samochodowych lub innych pojazdów silnikowych,
d) inną usługę świadczoną podróżnym, która nie stanowi integralnej części
usług wskazanych w lit. a–c;
2) imprezie turystycznej – należy przez to rozumieć połączenie co najmniej
dwóch różnych rodzajów usług turystycznych na potrzeby tej samej podróży
lub wakacji, spełniające warunki, o których mowa w art. 5 ust. 1;
3) umowie o udział w imprezie turystycznej – należy przez to rozumieć umowę
dotyczącą imprezy turystycznej jako całości lub, jeżeli impreza turystyczna
jest realizowana na podstawie odrębnych umów, wszystkie umowy
obejmujące poszczególne usługi turystyczne w ramach tej samej imprezy
turystycznej;
4) rozpoczęciu imprezy turystycznej – należy przez to rozumieć rozpoczęcie
wykonywania usług turystycznych w ramach tej samej imprezy turystycznej;
5) powiązanych usługach turystycznych – należy przez to rozumieć
niestanowiące imprezy turystycznej połączenie co najmniej dwóch różnych
©Kancelaria Sejmu s. 3/75
2023-10-19
rodzajów usług turystycznych nabytych na potrzeby tej samej podróży lub
wakacji, objęte odrębnymi umowami z dostawcami poszczególnych usług
turystycznych, spełniające warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1;
6) podróżnym – należy przez to rozumieć każdego, kto chce zawrzeć umowę lub
jest uprawniony do podróżowania na podstawie umowy zawartej w zakresie
stosowania ustawy;
7) przedsiębiorcy turystycznym – należy przez to rozumieć organizatora
turystyki, przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych, agenta turystycznego lub dostawcę usług turystycznych,
będącego przedsiębiorcą w rozumieniu art. 431 ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny albo prowadzącego działalność odpłatną;
8) organizatorze turystyki – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę
turystycznego, który tworzy i sprzedaje lub oferuje do sprzedaży imprezy
turystyczne, bezpośrednio lub za pośrednictwem innego przedsiębiorcy
turystycznego lub razem z innym przedsiębiorcą turystycznym, lub też
przedsiębiorcę turystycznego, który przekazuje dane podróżnego innemu
przedsiębiorcy turystycznemu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e;
9) agencie turystycznym – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę
turystycznego innego niż organizator turystyki, który na podstawie umowy
agencyjnej sprzedaje lub oferuje do sprzedaży imprezy turystyczne utworzone
przez organizatora turystyki;
10) trwałym nośniku – należy przez to rozumieć materiał lub narzędzie
umożliwiające podróżnemu lub przedsiębiorcy turystycznemu
przechowywanie informacji kierowanych osobiście do niego, w sposób
umożliwiający dostęp do informacji w przyszłości przez czas odpowiedni do
celów, jakim te informacje służą, i które pozwalają na odtworzenie
przechowywanych informacji w niezmienionej postaci;
11) punkcie sprzedaży – należy przez to rozumieć ruchome lub stałe miejsce
prowadzenia sprzedaży imprez turystycznych lub powiązanych usług
turystycznych, jak również strony internetowe sprzedaży lub podobne punkty
sprzedaży online, z uwzględnieniem przypadków, gdy internetowe strony
sprzedaży lub punkty sprzedaży online przedstawiane są podróżnym jako
jeden punkt obsługi, w tym usługa dostępna telefonicznie;
©Kancelaria Sejmu s. 4/75
2023-10-19
12) powrocie do kraju – należy przez to rozumieć powrót podróżnego do miejsca
rozpoczęcia podróży lub do innego miejsca uzgodnionego przez strony
umowy;
13) turystycznym rachunku powierniczym – należy przez to rozumieć rachunek
powierniczy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Prawo bankowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 2324, z późn. zm.2)
) należący do
organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie
powiązanych usług turystycznych, służący gromadzeniu środków pieniężnych
wpłacanych przez podróżnych;
14) zabezpieczeniu finansowym – należy przez to rozumieć gwarancję bankową,
gwarancję ubezpieczeniową, umowę ubezpieczenia na rzecz podróżnych lub
umowę o turystyczny rachunek powierniczy, o których mowa w art. 7 ust. 2
pkt 1–3;
15) nieuniknionych i nadzwyczajnych okolicznościach – należy przez to rozumieć
sytuację pozostającą poza kontrolą strony powołującej się na taką sytuację,
której skutków nie można było uniknąć, nawet gdyby podjęto wszelkie
rozsądne działania;
16) niezgodności – należy przez to rozumieć niewykonanie lub nienależyte
wykonanie usług turystycznych objętych imprezą turystyczną.
Art. 5. 1. Do utworzenia imprezy turystycznej dochodzi, jeżeli:
1) usługi turystyczne zostały połączone przez jednego przedsiębiorcę
turystycznego, w tym na prośbę podróżnego lub zgodnie z jego wyborem,
przed zawarciem umowy obejmującej wszystkie usługi lub
2) niezależnie od tego, czy zawarto odrębne umowy z dostawcami
poszczególnych usług turystycznych, usługi te są:
a) nabywane w jednym punkcie sprzedaży i zostały wybrane, zanim
podróżny zgodził się dokonać zapłaty lub
b) oferowane lub sprzedawane po cenie obejmującej wszystkie usługi lub
po cenie całkowitej, lub gdy jedną z tych cen obciążany jest nabywca,
lub

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2022 r. poz. 2339,
2640 i 2707 oraz z 2023 r. poz. 180, 825, 996, 1059, 1394, 1407, 1723, 1843 i 1941.
©Kancelaria Sejmu s. 5/75
2023-10-19
c) reklamowane lub sprzedawane przy użyciu określenia „impreza
turystyczna” lub podobnego, lub
d) łączone po zawarciu umowy, na podstawie której podróżny został
uprawniony do dokonania wyboru spośród różnych rodzajów usług
turystycznych, lub
e) nabywane od odrębnych przedsiębiorców turystycznych za
pośrednictwem powiązanych procesów rezerwacji online, podczas
których przedsiębiorca turystyczny, z którym zawarta została pierwsza
umowa, przekazuje innemu przedsiębiorcy turystycznemu lub
przedsiębiorcom turystycznym: imię i nazwisko podróżnego, adres
poczty elektronicznej oraz szczegóły płatności, a umowa z tym innym
przedsiębiorcą turystycznym lub przedsiębiorcami turystycznymi
zostanie zawarta najpóźniej 24 godziny po potwierdzeniu rezerwacji
pierwszej usługi turystycznej.
2. Do utworzenia imprezy turystycznej nie dochodzi, mimo spełnienia
przesłanek, o których mowa w ust. 1, w przypadku połączenia nie więcej niż
jednego rodzaju usługi turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 1 lit. a, b albo c,
z jedną lub kilkoma usługami turystycznymi, o których mowa w art. 4 pkt 1 lit. d,
które:
1) stanowią mniej niż 25% łącznej wartości połączonych usług turystycznych
i nie są reklamowane jako istotny element tego połączenia, ani nie stanowią
istotnego elementu z innych przyczyn lub
2) zostały wybrane i nabyte po rozpoczęciu realizacji usługi turystycznej,
o której mowa w art. 4 pkt 1 lit. a, b albo c.
Art. 6. 1. Do utworzenia powiązanych usług turystycznych dochodzi, jeżeli
przedsiębiorca turystyczny ułatwia podróżnym nabywanie usług turystycznych:
1) przy okazji jednej wizyty lub kontaktu z jego punktem sprzedaży
z możliwością dokonania wyboru i zapłaty odrębnie za każdą usługę
turystyczną lub
2) w sposób ukierunkowany od innego przedsiębiorcy turystycznego w zakresie
co najmniej jednej dodatkowej usługi turystycznej, jeżeli umowa z tym
przedsiębiorcą turystycznym zostanie zawarta najpóźniej 24 godziny po
potwierdzeniu rezerwacji pierwszej usługi turystycznej.
©Kancelaria Sejmu s. 6/75
2023-10-19
2. Do utworzenia powiązanych usług turystycznych nie dochodzi, mimo
spełnienia przesłanek, o których mowa w ust. 1, w przypadku połączenia nie więcej
niż jednego rodzaju usługi turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 1 lit. a, b albo
c, z jedną lub kilkoma usługami turystycznymi, o których mowa
w art. 4 pkt 1 lit. d, jeżeli wartość tych usług stanowi mniej niż 25% łącznej
wartości połączonych usług turystycznych i nie są one reklamowane jako istotny
element tego połączenia, ani nie stanowią istotnego elementu tego połączenia
z innych przyczyn.
Rozdział 2
Organizatorzy turystyki, agenci turystyczni oraz przedsiębiorcy ułatwiający
nabywanie powiązanych usług turystycznych
Art. 7. 1. Organizatorzy turystyki oraz przedsiębiorcy ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych są obowiązani spełniać następujące warunki:
1) zapewnić podróżnym na wypadek swojej niewypłacalności:
a) pokrycie kosztów kontynuacji imprezy turystycznej lub kosztów
powrotu do kraju, obejmujących w szczególności koszty transportu
i zakwaterowania, w tym także w uzasadnionej wysokości koszty
poniesione przez podróżnych, w przypadku gdy organizator turystyki lub
przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych, wbrew obowiązkowi, nie zapewnia tej kontynuacji lub
tego powrotu,
b) zwrot wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną lub
każdą opłaconą usługę przedsiębiorcy ułatwiającemu nabywanie
powiązanych usług turystycznych, w przypadku gdy z przyczyn
dotyczących organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego
nabywanie powiązanych usług turystycznych lub osób, które działają
w ich imieniu, impreza turystyczna lub którakolwiek opłacona usługa
przedsiębiorcy ułatwiającemu nabywanie powiązanych usług
turystycznych nie została lub nie zostanie zrealizowana,
c) zwrot części wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną
odpowiadającą części imprezy turystycznej lub za każdą usługę opłaconą
przedsiębiorcy ułatwiającemu nabywanie powiązanych usług
©Kancelaria Sejmu s. 7/75
2023-10-19
turystycznych odpowiadającą części usługi, która nie została lub nie
zostanie zrealizowana z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub
przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych, lub osób, które działają w ich imieniu;
2) składać marszałkowi województwa oryginały lub poświadczone za zgodność
z oryginałem przez adwokata, radcę prawnego lub notariusza kopie
posiadanego zabezpieczenia finansowego, nie później niż 14 dni przed
upływem terminu obowiązywania umowy lub gwarancji poprzedniej;
przedsiębiorcy turystyczni zaprzestający działalności albo zawieszający
działalność są zwolnieni z tego obowiązku, jeżeli zawiadomią marszałka
województwa o zaprzestaniu albo zawieszeniu działalności organizatora
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych;
3) prowadzić wykaz umów o udział w imprezie turystycznej oraz umów
zawartych przez podróżnego z przedsiębiorcą ułatwiającym nabywanie
powiązanych usług turystycznych, zwany dalej „wykazem umów”;
4) składać terminowo do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego
deklaracje zawierające:
a) wyliczenie wysokości należnych składek na Turystyczny Fundusz
Gwarancyjny,
b) określenie liczby i rodzaju umów, o których mowa w pkt 3, zawartych
w danym miesiącu oraz liczby podróżnych objętych tymi umowami,
c) informacje o zabezpieczeniach finansowych posiadanych w okresie, za
jaki jest składana deklaracja, oraz o podmiotach ich udzielających,
d) informację o liczbie podróżnych, za których składka jest należna na
Turystyczny Fundusz Gwarancyjny, a impreza turystyczna lub
powiązana usługa turystyczna została odwołana przez organizatora
turystyki lub przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie powiązanych
usług turystycznych z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli
realizacja usług była uzależniona od liczby zgłoszeń, w przypadku
rozwiązania umowy lub odstąpienia od umowy przez podróżnego,
a także w przypadku zmiany liczby podróżnych, których dotyczy dana
umowa;
©Kancelaria Sejmu s. 8/75
2023-10-19
5) realizować wobec podróżnych obowiązki informacyjne, o których mowa
w rozdziale 6.
2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, organizatorzy turystyki oraz
przedsiębiorcy ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych realizują
przez:
1) zawarcie gwarancji bankowej lub gwarancji ubezpieczeniowej zgodnie ze
wzorem formularza i przepisami określającymi minimalną wysokość sumy
gwarancji lub
2) zawarcie umowy ubezpieczenia na rzecz podróżnych zgodnie ze wzorem
formularza i przepisami określającymi minimalną wysokość sumy
ubezpieczenia, lub
3) zawarcie umowy o turystyczny rachunek powierniczy zgodnie ze wzorem tej
umowy i przyjmowanie wpłat podróżnych wyłącznie na ten rachunek, jeżeli
świadczą imprezy turystyczne lub ułatwiają nabywanie powiązanych usług
turystycznych świadczonych wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
4) dokonywanie terminowych wpłat składek w należnej wysokości na
Turystyczny Fundusz Gwarancyjny.
3. Zabezpieczenie finansowe na wypadek niewypłacalności obejmuje
podróżnych bez względu na ich miejsce zamieszkania, miejsce rozpoczęcia
podróży lub miejsce sprzedaży imprezy turystycznej oraz bez względu na państwo,
w którym siedzibę ma podmiot zapewniający ochronę na wypadek
niewypłacalności.
4. Agent turystyczny, a także organizator turystyki lub przedsiębiorca
ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych, który w ramach
wykonywanej działalności jednocześnie działa jako agent turystyczny, są
obowiązani:
1) wykonywać działalność tylko na rzecz organizatorów turystyki wpisanych do
rejestru, o którym mowa w art. 22 ust. 2, lub posiadających siedzibę na
terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państwa,
o którym mowa w art. 8 ust. 2;
2) w umowie zawieranej z podróżnym wskazywać jednoznacznie właściwego
organizatora turystyki, którego reprezentują;
©Kancelaria Sejmu s. 9/75
2023-10-19
3) działać na podstawie ważnej umowy agencyjnej;
4) realizować wobec podróżnych obowiązki informacyjne, o których mowa
w załącznikach do ustawy.
5. Obowiązki wymienione w ust. 1, 2 i 4 dotyczą całego okresu wykonywania
działalności.
6. Obowiązki, o których mowa w ust. 1, nie mają zastosowania do
organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych
usług turystycznych, w okresie zawieszenia przez niego wykonywania działalności,
jeżeli zawiadomi on marszałka województwa o zaprzestaniu albo zawieszeniu
działalności organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie
powiązanych usług turystycznych.
Art. 8. 1. Do organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego
nabywanie powiązanych usług turystycznych nieposiadającego siedziby na
terytorium Unii Europejskiej, który sprzedaje lub oferuje do sprzedaży na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej imprezy turystyczne lub powiązane usługi
turystyczne albo w jakikolwiek inny sposób kieruje taką działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, stosuje się odpowiednio przepisy art. 7 ust. 1 pkt 1–4
i ust. 2.
2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, nie mają zastosowania do
przedsiębiorców turystycznych posiadających siedzibę na terytorium państw, które
na podstawie umowy z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi wdrożyły
postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302/UE
z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług
turystycznych, zmieniającą rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę
Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylającą dyrektywę Rady
90/314/EWG (Dz. Urz. UE L 326 z 11.12.2015, str. 1) do krajowego porządku
prawnego.
3. Minister właściwy do spraw turystyki na stronie internetowej
obsługującego go urzędu w celach informacyjnych udostępni listę państw,
o których mowa w ust. 2.
Art. 9. 1. Wykaz umów zawiera następujące dane:
1) numer rezerwacji lub umowy;
©Kancelaria Sejmu s. 10/75
2023-10-19
2) termin zawarcia umowy;
3) termin imprezy turystycznej lub wykonania usługi w ramach powiązanych
usług turystycznych;
4) liczbę podróżnych objętych umową;
5) łączną cenę usług objętych umową;
6) miejsce lub trasę wykonania umowy;
7) rodzaj środka transportu, jeśli przewóz jest objęty umową;
7a) kody lotnisk Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO),
jeżeli impreza turystyczna lub wykonywana usługa w ramach powiązanych
usług turystycznych zawiera przelot;
8) terminy i wysokość faktycznie dokonanych przedpłat;
9) termin i wysokość zwrotu wpłat podróżnemu, jeśli zwrot został dokonany.
2. Marszałek województwa i minister właściwy do spraw turystyki, w trybie
kontroli, mają prawo dostępu do danych zawartych w wykazie umów.
3. Na wniosek Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, złożony w
postaci elektronicznej, udostępnia się dane zawarte w wykazie umów.
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest uprawniony do przetwarzania danych
zawartych w wykazie umów, w zakresie niezbędnym do zapewnienia
prawidłowego funkcjonowania Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego oraz
Turystycznego Funduszu Pomocowego, o którym mowa w art. 15kc ust. 1 ustawy
z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem,
przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz
wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1327, 1429, 1723,
1860 i 2029).
Art. 10. 1. Jeżeli przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych nie realizuje obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2, do
usług turystycznych objętych powiązanymi usługami turystycznymi stosuje się
odpowiednio przepisy art. 43 i art. 47–52.
2. Jeżeli powiązane usługi turystyczne są wynikiem zawarcia umowy
pomiędzy podróżnym a przedsiębiorcą turystycznym, który nie jest przedsiębiorcą
ułatwiającym nabywanie powiązanych usług turystycznych, przedsiębiorca
turystyczny informuje przedsiębiorcę, który ułatwił nabycie powiązanych usług
turystycznych, o zawarciu odpowiedniej umowy.
©Kancelaria Sejmu s. 11/75
2023-10-19
Art. 11. 1. Stronami umowy o turystyczny rachunek powierniczy są
organizator turystyki lub przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych oraz bank.
2. Bank prowadzący turystyczny rachunek powierniczy ewidencjonuje wpłaty
i wypłaty odrębnie dla każdej umowy o udział w imprezie turystycznej lub usługi
opłaconej przedsiębiorcy ułatwiającemu nabywanie powiązanych usług
turystycznych. Wpłaty są przekazywane odpowiednio na rachunek organizatora
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych po potwierdzeniu wykonania usług objętych umowami.
3. Bank wypłaca podróżnemu środki wpłacone na turystyczny rachunek
powierniczy do wysokości kwoty określonej w umowie o udział w imprezie
turystycznej lub wartości usługi opłaconej przedsiębiorcy ułatwiającemu
nabywanie powiązanych usług turystycznych na podstawie:
1) oświadczenia o niewypłacalności, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, albo
na podstawie wystąpienia marszałka województwa, o którym mowa
w art. 13 ust. 2, lub
2) dyspozycji organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego
nabywanie powiązanych usług turystycznych lub podróżnego; dyspozycja
podróżnego jest składana wraz z dodatkowym oświadczeniem o rozwiązaniu
lub odstąpieniu od umowy o udział w imprezie turystycznej lub usłudze
opłaconej przedsiębiorcy ułatwiającemu nabywanie powiązanych usług
turystycznych, lub
3) zgodnego oświadczenia organizatora turystyki lub przedsiębiorcy
ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych oraz podróżnego,
lub
4) prawomocnego orzeczenia sądu.
4. Środki wpłacone przez podróżnych na turystyczny rachunek powierniczy
są objęte ochroną, o której mowa w art. 59 ust. 3a–6 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe, od dnia zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej lub opłacenia usług turystycznych przedsiębiorcy ułatwiającemu
nabywanie powiązanych usług turystycznych.
Art. 12. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw turystyki, po zasięgnięciu opinii
©Kancelaria Sejmu s. 12/75
2023-10-19
Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, minimalną wysokość
sum gwarancji, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, w zależności od rodzaju
usługi, charakteru, zakresu i rodzaju działalności wykonywanej przez
organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych
usług turystycznych, a także terminu i wysokości przedpłat przyjmowanych od
podróżnych przez przedsiębiorców turystycznych oraz deklarowanego rocznego
przychodu z tytułu działalności w zakresie organizowania imprez turystycznych
i ułatwiania nabywania powiązanych usług turystycznych, uwzględniając
konieczność zapewnienia właściwej ochrony i bezpieczeństwa podróżnym oraz
wystarczających środków na pokrycie kosztów i zwrot wpłat, o których mowa
w art. 7 ust. 1 pkt 1, przy odpowiednim zróżnicowaniu minimalnej wysokości sum
gwarancji.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw turystyki, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby
Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, minimalną wysokość sumy
ubezpieczenia na rzecz podróżnych, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2,
w zależności od rodzaju usługi, charakteru, zakresu i rodzaju działalności
wykonywanej przez organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających
nabywanie powiązanych usług turystycznych, a także terminu i wysokości
przedpłat przyjmowanych od podróżnych przez przedsiębiorców turystycznych
oraz deklarowanego rocznego przychodu z tytułu działalności w zakresie
organizowania imprez turystycznych i ułatwiania nabywania powiązanych usług
turystycznych, uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej ochrony
i bezpieczeństwa podróżnym oraz wystarczających środków na pokrycie kosztów
i zwrot wpłat, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, przy jednoczesnym
odpowiednim zróżnicowaniu minimalnej wysokości sumy ubezpieczenia na rzecz
podróżnych.
3. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia,
wzory:
1) formularza gwarancji bankowej,
2) formularza gwarancji ubezpieczeniowej,
3) formularza umowy ubezpieczenia na rzecz podróżnych,
©Kancelaria Sejmu s. 13/75
2023-10-19
4) umowy o turystyczny rachunek powierniczy
– kierując się potrzebą uwzględnienia wszystkich elementów formularzy i umowy.
Rozdział 3
Niewypłacalność organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających
nabywanie powiązanych usług turystycznych
Art. 13. 1. W przypadku niewypłacalności organizator turystyki lub
przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych
przekazuje właściwemu marszałkowi województwa:
1) oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że z powodu niewypłacalności nie jestem w stanie wywiązać
się z umów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 listopada
2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych,
zawartych z podróżnymi od dnia … oraz zapewnić pokrycia kosztów
kontynuacji imprezy turystycznej lub kosztów powrotu podróżnych do kraju
lub zapewnić podróżnym zwrotu wpłat lub ich części wniesionych tytułem
zapłaty za imprezę turystyczną lub powiązane usługi turystyczne, stosownie
do przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach
turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.”;
2) wykaz umów, które nie zostały lub nie zostaną zrealizowane; do wykazu
umów dołącza się informację zawierającą imiona i nazwiska oraz numery
telefonów kontaktowych podróżnych objętych tymi umowami;
3) dane kontaktowe pilota wycieczek lub osoby reprezentującej przedsiębiorcę
turystycznego, którzy sprawują opiekę nad podróżnymi, o ile taki pilot lub
taka osoba zostali wyznaczeni.
2. W przypadku braku możliwości uzyskania oświadczenia, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1, marszałek województwa występuje na piśmie do podmiotu
udzielającego zabezpieczenia finansowego o wypłatę środków bezpośrednio
podróżnym bez uzyskania tego oświadczenia, jeżeli okoliczności w oczywisty
sposób wskazują, że organizator turystyki lub przedsiębiorca ułatwiający
nabywanie powiązanych usług turystycznych nie jest w stanie wywiązać się
z umów zawartych z podróżnymi oraz zapewnić pokrycia kosztów kontynuacji
imprezy turystycznej lub kosztów powrotu podróżnych do kraju lub zapewnić
©Kancelaria Sejmu s. 14/75
2023-10-19
podróżnym zwrotu wpłat lub ich części wniesionych tytułem zapłaty za imprezę
turystyczną lub powiązane usługi turystyczne, które nie zostały lub nie zostaną
zrealizowane.
3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, marszałek województwa
niezwłocznie przekazuje podmiotowi udzielającemu zabezpieczeń finansowych.
Art. 14. 1. W przypadku niewypłacalności organizatora turystyki lub
przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych
marszałek województwa lub upoważniona przez niego jednostka do wydawania
dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów kontynuacji imprezy turystycznej
lub kosztów powrotu podróżnych do kraju prowadzi działania związane
z organizacją powrotu podróżnych do kraju, jeżeli organizator turystyki lub
przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych, wbrew
obowiązkowi, nie zapewnia tego powrotu.
2. Treść gwarancji bankowej lub gwarancji ubezpieczeniowej lub umowy
ubezpieczenia na rzecz podróżnych, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2,
obejmuje upoważnienie dla marszałka województwa lub upoważnionej przez niego
jednostki do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów
kontynuacji imprezy turystycznej lub kosztów powrotu podróżnych do kraju.
Art. 15. 1. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa
w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, po otrzymaniu każdorazowej dyspozycji marszałka
województwa lub wskazanej przez niego jednostki, o której mowa w art. 14 ust. 1,
bezwarunkowo, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych
od dnia otrzymania dyspozycji, przekazuje wnioskowaną zaliczkę na pokrycie
kosztów kontynuacji imprezy turystycznej lub kosztów powrotu podróżnych do
kraju.
2. Marszałek województwa przedstawia podmiotowi udzielającemu
zabezpieczeń finansowych, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, pisemne
rozliczenie otrzymanej zaliczki na pokrycie kosztów kontynuacji imprezy
turystycznej lub kosztów powrotu podróżnych do kraju, w terminie 60 dni od dnia
otrzymania wypłaty, pod rygorem obowiązku zwrotu tej zaliczki.
Art. 16. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa
w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, w każdym przypadku niewypłacalności organizatora
©Kancelaria Sejmu s. 15/75
2023-10-19
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych, przyjmuje zgłoszenia od podróżnych, którzy nie otrzymali zwrotu:
1) wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną lub powiązane
usługi turystyczne, w przypadku gdy impreza turystyczna lub powiązane
usługi turystyczne nie zostały lub nie zostaną zrealizowane,
2) części wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną lub
powiązane usługi turystyczne odpowiadające części imprezy turystycznej lub
powiązanych usług turystycznych, które nie zostały lub nie zostaną
zrealizowane,
3) kosztów powrotu do kraju, w przypadku samodzielnej organizacji tego
powrotu przez podróżnych
– z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego
nabywanie powiązanych usług turystycznych, lub osób, które działają w ich
imieniu.
Art. 17. 1. Zgłoszenie, o którym mowa w art. 16, zawiera imię i nazwisko
oraz adres do korespondencji podróżnego poszkodowanego w wyniku
niewykonania w całości lub w części zobowiązań wynikających z umowy.
2. Do zgłoszenia, o którym mowa w art. 16, dołącza się:
1) kopię umowy o udział w imprezie turystycznej zawartej między podróżnym a
organizatorem turystyki lub kopie dokumentów potwierdzających nabycie
powiązanych usług turystycznych, za których realizację jest odpowiedzialny
przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych;
2) kopię dowodu wpłaty na rzecz organizatora turystyki lub przedsiębiorcy
ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych należności za
imprezę turystyczną lub usługi turystyczne, za których realizację jest
odpowiedzialny przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych;
3) oświadczenie podróżnego:
a) stwierdzające niewykonanie przez organizatora turystyki lub
przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych zobowiązań umownych o określonej wartości,
b) zawierające wskazanie rachunku bankowego lub rachunku
w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, na który ma
©Kancelaria Sejmu s. 16/75
2023-10-19
nastąpić wypłata środków z zabezpieczenia finansowego, o którym
mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, albo wskazanie innego sposobu wypłaty
z tego zabezpieczenia.
Art. 18. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa
w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia
otrzymania zgłoszenia podróżnego, dokonuje jego weryfikacji pod względem
zgodności z wymaganiami określonymi w art. 17 oraz ze stanem faktycznym
i przekazuje podróżnemu informację o szczegółowych wyliczeniach kwoty
należnej podróżnemu albo informację o nieuwzględnieniu danego zgłoszenia
w całości lub w części wraz ze wskazaniem przyczyny. W przypadku konieczności
przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego termin udzielenia
odpowiedzi ulega przedłużeniu, nie dłużej jednak niż do 90 dni od dnia otrzymania
zgłoszenia.
Art. 19. W terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia informacji
o szczegółowym wyliczeniu kwot należnych podróżnym podmiot udzielający
zabezpieczeń finansowych, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, dokonuje
wypłat tych kwot bezpośrednio podróżnym.
Art. 20. 1. W przypadku gdy zabezpieczenia finansowe, o których mowa
w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, okażą się niewystarczające na pokrycie kosztów
kontynuacji imprezy turystycznej lub kosztów powrotu podróżnych do kraju,
podmiot udzielający tych zabezpieczeń niezwłocznie informuje o tym właściwego
marszałka województwa oraz Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny.
2. Marszałek województwa lub wskazana przez niego jednostka, o której
mowa w art. 14 ust. 2, występuje do Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego o wypłatę środków z Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego,
w przypadku gdy zabezpieczenia finansowe, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1
i 2, okażą się niewystarczające na pokrycie kosztów kontynuacji imprezy
turystycznej lub kosztów powrotu podróżnych do kraju, o których mowa
w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a.
3. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny niezwłocznie wypłaca
marszałkowi województwa lub wskazanej przez niego jednostce środki
©Kancelaria Sejmu s. 17/75
2023-10-19
z Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o których mowa w ust. 2, w zakresie
niezbędnym do realizacji zadania określonego w art. 14.
4. Marszałek województwa przedstawia Ubezpieczeniowemu Funduszowi
Gwarancyjnemu pisemne rozliczenie środków z Turystycznego Funduszu
Gwarancyjnego, w terminie 60 dni od dnia otrzymania wypłaty, pod rygorem
obowiązku zwrotu środków.
Art. 21. 1. W przypadku gdy zabezpieczenia finansowe okażą się
niewystarczające na pokrycie kosztów i zwrot wpłat podróżnym, o których mowa
w art. 7 ust. 1 pkt 1, podmiot udzielający tych zabezpieczeń, niezwłocznie po
dokonaniu weryfikacji zgłoszeń podróżnych, przekazuje Ubezpieczeniowemu
Funduszowi Gwarancyjnemu oraz właściwemu marszałkowi województwa:
1) informację dotyczącą wysokości wypłaconych tym podróżnym kwot
z zabezpieczeń finansowych;
2) wyliczenie kwot brakujących na pokrycie kosztów i zwrotu wpłat w stosunku
do każdego podróżnego.
2. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych przekazuje także
Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu zgłoszenia podróżnych, którzy
nie otrzymali w całości pokrycia kosztów i zwrotu wpłat, o których mowa w art. 7
ust. 1 pkt 1.
3. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, niezwłocznie po otrzymaniu
zgłoszeń podróżnych wraz z informacjami, o których mowa w ust. 1, wypłaca
podróżnym należne kwoty, o czym informuje właściwego marszałka województwa
oraz podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych.
Rozdział 4
Zasady prowadzenia rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców
ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych i Centralnej
Ewidencji Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających
Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych
Art. 22. 1. Do działalności w zakresie organizowania imprez turystycznych
oraz ułatwiania nabywania powiązanych usług turystycznych stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.
©Kancelaria Sejmu s. 18/75
2023-10-19
U. z 2023 r. poz. 221, 641, 803, 1414 i 2029) dotyczące regulowanej działalności
gospodarczej oraz kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy.
2. Działalność w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz
ułatwiania nabywania powiązanych usług turystycznych wymaga uzyskania wpisu
do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie
powiązanych usług turystycznych, zwanego dalej „rejestrem”.
3. Przepis ust. 2 stosuje się do przedsiębiorców turystycznych, o których
mowa w art. 8 ust. 1.
4. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do przedsiębiorców turystycznych,
o których mowa w art. 8 ust. 2.
Art. 23. 1. Organem właściwym do prowadzenia rejestru jest marszałek
województwa właściwy ze względu na siedzibę przedsiębiorcy turystycznego lub
adres zamieszkania przedsiębiorcy turystycznego będącego osobą fizyczną, a w
przypadku przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oddział, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 marca
2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób
zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz. U. z 2022 r. poz. 470), organem właściwym do prowadzenia rejestru jest
marszałek województwa właściwy ze względu na siedzibę oddziału.
2. W przypadku przedsiębiorcy turystycznego nieposiadającego siedziby ani
oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organem właściwym do
prowadzenia rejestru jest wybrany przez niego marszałek województwa.
Art. 24. 1. Wpisu do rejestru dokonuje się na wniosek przedsiębiorcy
turystycznego, zawierający następujące dane:
1) firmę lub nazwę przedsiębiorcy turystycznego, jego siedzibę i adres,
a w przypadku gdy przedsiębiorca turystyczny jest osobą fizyczną – adres
zamieszkania;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP), jeśli posiada;
3) określenie rodzaju działalności;
4) określenie zakresu terytorialnego wykonywanej działalności;
5) wskazanie głównego miejsca wykonywania działalności objętej wpisem do
rejestru oraz oddziałów;
©Kancelaria Sejmu s. 19/75
2023-10-19
6) adres e-mail, jeśli posiada;
7) numer telefonu, jeśli posiada.
2. Do wniosku przedsiębiorca turystyczny dołącza poświadczoną za zgodność
z oryginałem przez adwokata, radcę prawnego lub notariusza kopię lub oryginał
gwarancji lub umowy, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1–3, oraz oświadczenie
następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru organizatorów turystyki
i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług
turystycznych są kompletne i zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności w zakresie
organizowania imprez turystycznych lub ułatwiania nabywania
powiązanych usług turystycznych, określone w ustawie z dnia
24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach
turystycznych.”.
3. Oświadczenie zawiera również:
1) firmę przedsiębiorcy turystycznego, jego siedzibę i adres, a w przypadku gdy
przedsiębiorca turystyczny jest osobą fizyczną – adres zamieszkania;
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
3) podpis przedsiębiorcy turystycznego lub osoby uprawnionej do
reprezentowania tego przedsiębiorcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz
pełnionej funkcji.
4. Przedsiębiorca turystyczny zamierzający wykonywać usługi wyłącznie na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a wszelkie wpłaty podróżnych tytułem
wynagrodzenia za wykonane usługi przyjmować na turystyczny rachunek
powierniczy, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 3, składa oświadczenie
następującej treści: „Oświadczam, że imprezy turystyczne i powiązane usługi
turystyczne będę wykonywał wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
a wszelkie wpłaty podróżnych tytułem wynagrodzenia za wykonane usługi będę
przyjmował wyłącznie na turystyczny rachunek powierniczy.” oraz oryginał lub
poświadczoną za zgodność z oryginałem przez adwokata, radcę prawnego lub
notariusza kopię umowy o turystyczny rachunek powierniczy.
©Kancelaria Sejmu s. 20/75
2023-10-19
4a. Marszałek województwa jest obowiązany dokonać wpisu przedsiębiorcy
turystycznego do rejestru w terminie 7 dni od dnia wpływu do niego wniosku o
wpis wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 2 lub 4.
4b. Jeżeli marszałek województwa nie dokona wpisu w terminie, o którym
mowa w ust. 4a, a od dnia wpływu do niego wniosku upłynęło 14 dni,
przedsiębiorca turystyczny może rozpocząć działalność. Nie dotyczy to przypadku,
gdy marszałek województwa wezwał przedsiębiorcę turystycznego do uzupełnienia
wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W
takiej sytuacji termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym, biegnie odpowiednio
od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.
4c. Marszałek województwa prostuje z urzędu wpis do rejestru zawierający
niedokładności, błędy pisarskie lub inne oczywiste omyłki.
4d. W przypadku zmiany danych wpisanych do rejestru przedsiębiorca
turystyczny składa wniosek o zmianę wpisu w rejestrze w terminie 14 dni od dnia,
w którym nastąpiła zmiana tych danych.
5. Zaświadczenie o wpisie do rejestru obejmuje dane określone w ust. 1,
z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres, pod którym jest
wykonywana działalność gospodarcza, adresu e-mail i numeru telefonu.
6. Rejestr jest jawny, z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż
adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, adresu e-mail
i numeru telefonu. Każdy może żądać udzielenia informacji objętych wpisem do
rejestru przez złożenie zapytania w odniesieniu do konkretnych przedsiębiorców
turystycznych.
7. Marszałek województwa udostępnia informacje zbiorcze zawarte
w rejestrze:
1) na wniosek jednostek turystycznego samorządu gospodarczego, organizacji
pozarządowych, do których zadań statutowych należy ochrona konsumenta,
oraz powiatowych (miejskich) rzeczników konsumentów;
2) w celach naukowo-badawczych, bez wskazywania danych identyfikujących
przedsiębiorców turystycznych.
8. Rejestr może być prowadzony w systemie teleinformatycznym
obsługującym Centralną Ewidencję Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców
©Kancelaria Sejmu s. 21/75
2023-10-19
Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych, zwaną dalej
„Ewidencją”.
9. Wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, następuje na wniosek.
Zaświadczenie może zostać wydane, odpowiednio do wskazania wnioskodawcy,
w postaci papierowej lub elektronicznej.
10. Wydruk aktualnych informacji o przedsiębiorcach turystycznych
wpisanych do Ewidencji, sporządzony z wykorzystaniem funkcjonalności
udostępnionej w systemie teleinformatycznym obsługującym Ewidencję, ma moc
zrównaną z mocą dokumentów, o których mowa w ust. 9, wydawanych przez
marszałków województw, jeżeli zawiera:
1) adres strony internetowej, na której zamieszczane są aktualne informacje
o przedsiębiorcach turystycznych wpisanych do Ewidencji;
2) identyfikator pozwalający na potwierdzenie faktu sporządzenia tego wydruku
przy użyciu funkcjonalności udostępnionej w systemie teleinformatycznym
obsługującym Ewidencję oraz prawdziwości danych zawartych w tym
wydruku w czasie jego sporządzenia.
11. Do zadań wykonywanych przez marszałka województwa związanych z
prowadzeniem rejestru stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 marca
2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla
Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541), dotyczące prowadzenia rejestru
działalności regulowanej.
Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw turystyki prowadzi centralny punkt
kontaktowy ułatwiający współpracę administracyjną i sprawowanie nadzoru nad
organizatorami turystyki i przedsiębiorcami ułatwiającymi nabywanie
powiązanych usług turystycznych, którzy prowadzą działalność w państwach
członkowskich Unii Europejskiej lub w państwach, o których mowa w art. 8 ust. 2.
2. W przypadku wątpliwości co do zabezpieczenia na wypadek
niewypłacalności danego przedsiębiorcy turystycznego minister właściwy do
spraw turystyki samodzielnie lub na prośbę marszałka województwa, przez
centralny punkt kontaktowy, o którym mowa w ust. 1, zwraca się o wyjaśnienie do
państwa, w którym dany przedsiębiorca turystyczny posiada siedzibę.
©Kancelaria Sejmu s. 22/75
2023-10-19
3. Minister właściwy do spraw turystyki niezwłocznie udziela odpowiedzi na
zapytania państw, o których mowa w ust. 1, o zabezpieczenia na wypadek
niewypłacalności danego przedsiębiorcy turystycznego przez centralny punkt
kontaktowy. Pierwszej odpowiedzi należy udzielić nie później niż w terminie
15 dni roboczych od dnia otrzymania zapytania.
4. Minister właściwy do spraw turystyki przez centralny punkt kontaktowy,
o którym mowa w ust. 1, udostępnia wszelkie niezbędne informacje na temat
wymogów dotyczących ochrony na wypadek niewypłacalności organizatorów
turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług
turystycznych oraz podmiotów zapewniających ochronę na wypadek ich
niewypłacalności, a także udziela dostępu do Ewidencji.
Art. 26. 1. Organizator turystyki lub przedsiębiorca ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych jest obowiązany zawiadomić organ prowadzący
rejestr o zmianie wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej lub w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego,
polegającej na ujawnieniu informacji o zawieszeniu, przedłużeniu zawieszenia lub
wznowieniu wykonywania działalności, w terminie 7 dni od dnia ujawnienia tej
informacji.
1a. Organizator turystyki lub przedsiębiorca ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych może zawiesić wykonywanie działalności
gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania
działalności gospodarczej.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia organizatora
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych z obowiązku wywiązania się z umów zawartych z podróżnymi
w okresie przed zawieszeniem działalności.
3. Organ prowadzący rejestr z urzędu wykreśla, w drodze decyzji
administracyjnej, organizatora turystyki lub przedsiębiorcę ułatwiającego
nabywanie powiązanych usług turystycznych z rejestru w przypadku braku
zawiadomienia o zmianie wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji
o Działalności Gospodarczej lub w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru
Sądowego polegającej na ujawnieniu informacji o wznowieniu wykonywania
działalności, po upływie okresu zawieszenia.
©Kancelaria Sejmu s. 23/75
2023-10-19
Art. 27. 1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, w ramach
Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, tworzy i prowadzi system
teleinformatyczny obsługujący Ewidencję.
2. System teleinformatyczny, o którym mowa w ust. 1, spełnia minimalne
wymagania dla systemów teleinformatycznych oraz zapewnia interoperacyjność
systemu na zasadach określonych w Krajowych Ramach Interoperacyjności.
3. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny udostępnia:
1) zestawienie stosowanych w oprogramowaniu interfejsowym systemu
teleinformatycznego struktur dokumentów elektronicznych, formatów danych
oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących;
2) testy akceptacyjne.
4. Rozwiązania, o których mowa w ust. 3 pkt 1, nie mogą wykraczać poza
zakres minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych.
5. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny może nie udostępniać testów
akceptacyjnych, jeżeli w oprogramowaniu interfejsowym mają być stosowane
wyłącznie formaty danych oraz protokoły komunikacyjne i szyfrujące, o których
mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 18 pkt 1 ustawy
z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz. U. z 2023 r. poz. 57, 1123, 1234 i 1703).
6. Na podstawie informacji o dokonanych wpisach do rejestru
przekazywanych w postaci elektronicznej przez marszałków województw minister
właściwy do spraw turystyki na stronie internetowej obsługującego go urzędu
udostępnia Ewidencję, którą prowadzi Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny.
7. Marszałek województwa wprowadza do Ewidencji dane, ich modyfikacje
oraz dokonuje wykreślenia z Ewidencji na podstawie:
1) wpisu do rejestru lub zmiany tego wpisu;
2) dokumentów, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1–3;
3) decyzji administracyjnej o wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego
z rejestru i o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru
przez okres 3 lat, wydawanych z urzędu;
4) decyzji administracyjnej o wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego
z rejestru i o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru
©Kancelaria Sejmu s. 24/75
2023-10-19
przez okres 3 lat, wydawanych na wniosek Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego;
5) decyzji administracyjnej o wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego
z rejestru w przypadku, o którym mowa w art. 26 ust. 3, wydawanych
z urzędu;
6) decyzji administracyjnej o wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego z
rejestru po uzyskaniu informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o
Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu
przedsiębiorcy turystycznego, wydawanych z urzędu;
7) decyzji administracyjnej o wykreśleniu z rejestru przedsiębiorcy
turystycznego posiadającego siedzibę w państwie, o którym mowa
w art. 8 ust. 2;
8) decyzji administracyjnej o wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego
z rejestru, wydawanych na wniosek przedsiębiorcy turystycznego w związku
z zaprzestaniem wykonywania przez niego działalności objętej wpisem do
rejestru;
9) decyzji administracyjnej o stwierdzeniu wykonywania działalności
organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie
powiązanych usług turystycznych bez wymaganego wpisu do rejestru
i o zakazie wykonywania działalności organizatora turystyki lub
przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych
przez okres 3 lat;
10) zawiadomień o wszczęciu postępowania w sprawie wykreślenia z rejestru;
11) decyzji administracyjnej o umorzeniu postępowania w sprawie wykreślenia
z rejestru;
12) zawiadomień o zawieszeniu, przedłużeniu zawieszenia lub wznowieniu przez
przedsiębiorcę turystycznego wykonywania działalności organizatora
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych;
13) oświadczeń o niewypłacalności przedsiębiorcy turystycznego, o których
mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, lub wystąpienia marszałka województwa,
o którym mowa w art. 13 ust. 2.
©Kancelaria Sejmu s. 25/75
2023-10-19
8. Marszałek województwa prostuje z urzędu wpis do Ewidencji zawierający
niedokładności, błędy pisarskie lub inne oczywiste omyłki.
Art. 28. 1. W ramach Ewidencji prowadzi się katalogi przedsiębiorców
turystycznych:
1) wykreślonych z rejestru z urzędu lub na wniosek Ubezpieczeniowego
Funduszu Gwarancyjnego i objętych zakazem wykonywania działalności
objętej wpisem do rejestru;
2) wobec których stwierdzono wykonywanie działalności bez wymaganego
wpisu do rejestru i objętych zakazem wykonywania działalności organizatora
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych przez okres 3 lat;
3) wobec których wszczęto postępowanie w sprawie wykreślenia z rejestru;
4) którzy złożyli oświadczenie o niewypłacalności lub w przypadku których
marszałek województwa wystąpił o wypłatę środków z zabezpieczeń
finansowych bez uzyskania tego oświadczenia.
2. Podstawą umieszczenia w katalogu, o którym mowa:
1) w ust. 1 pkt 1, jest skutecznie doręczona stronie decyzja administracyjna
marszałka województwa o wykreśleniu z rejestru i o zakazie wykonywania
działalności objętej wpisem do rejestru;
2) w ust. 1 pkt 2, jest skutecznie doręczona stronie decyzja administracyjna
marszałka województwa o stwierdzeniu wykonywania działalności bez
wymaganego wpisu do rejestru i o zakazie wykonywania działalności objętej
wpisem do rejestru;
3) w ust. 1 pkt 3, jest skutecznie doręczone zawiadomienie w postaci papierowej
lub elektronicznej o wszczęciu postępowania w sprawie wykreślenia
z rejestru;
4) w ust. 1 pkt 4, jest złożenie marszałkowi województwa przez przedsiębiorcę
turystycznego oświadczenia o niewypłacalności, o którym mowa
w art. 13 ust. 1 pkt 1, lub wystąpienie marszałka województwa o wypłatę
środków, o którym mowa w art. 13 ust. 2.
3. W katalogach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wskazuje się termin
obowiązywania zakazu wykonywania działalności organizatora turystyki lub
przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych.
©Kancelaria Sejmu s. 26/75
2023-10-19
4. Z katalogów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wykreśla się
przedsiębiorcę turystycznego po upływie terminu, o którym mowa w ust. 3.
5. Z katalogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wykreśla się przedsiębiorcę
turystycznego z dniem, w którym decyzja administracyjna o wykreśleniu z rejestru
i o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru została skutecznie
doręczona stronie albo decyzja administracyjna o umorzeniu postępowania
w sprawie wykreślenia z rejestru stała się ostateczna.
6. Z katalogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, wykreśla się przedsiębiorcę
turystycznego z dniem, w którym decyzja administracyjna o wykreśleniu z rejestru
i o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru została skutecznie
doręczona stronie.
Art. 29. 1. Ewidencja jest jawna. Każdy może żądać udzielenia informacji
objętych wpisem do Ewidencji przez złożenie zapytania w odniesieniu do
konkretnych przedsiębiorców turystycznych.
2. Marszałek województwa ma prawo dostępu do informacji zawartych
w Ewidencji, niezależnie od miejsca siedziby przedsiębiorcy turystycznego,
a w przypadku gdy przedsiębiorca turystyczny jest osobą fizyczną – miejsca jego
zamieszkania.
3. Minister właściwy do spraw turystyki posiada dostęp do informacji
zawartych w Ewidencji i jest uprawniony do ich przetwarzania, a także może
zobowiązać Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny do udostępnienia w terminie
3 dni roboczych określonych informacji z Ewidencji.
4. Informacje zbiorcze zawarte w Ewidencji udostępnia się:
1) na wniosek jednostek turystycznego samorządu gospodarczego, organizacji
pozarządowych, do których zadań statutowych należy ochrona konsumenta,
oraz powiatowych (miejskich) rzeczników konsumentów;
2) w celach naukowo-badawczych, bez wskazywania danych identyfikujących
przedsiębiorców turystycznych.
5. Minister właściwy do spraw turystyki, w drodze rozporządzenia, określi
organizację, szczegółowy sposób prowadzenia Ewidencji oraz tryb udzielania
informacji o danych objętych wpisem, mając na względzie konieczność
zapewnienia sprawnego procesu gromadzenia i aktualizacji danych zawartych
w Ewidencji oraz ich bezpieczeństwa, a także uwzględniając dokumenty i dane,
©Kancelaria Sejmu s. 27/75
2023-10-19
o których mowa w art. 27 ust. 7, na podstawie których dokonuje się wpisu do
Ewidencji.
6. Minister właściwy do spraw turystyki w oparciu o dane udostępniane przez
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny w zakresie Ewidencji udostępnia
i przekazuje informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania
zgodnie z ustawą z dnia 11 sierpnia 2021 r. o otwartych danych i ponownym
wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1524).
7. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, określi, w drodze rozporządzenia,
minimalną funkcjonalność systemu teleinformatycznego, o którym mowa
w art. 27 ust. 1, mając na względzie konieczność zapewnienia sprawnego procesu
gromadzenia i aktualizacji oraz analizy danych zawartych w Ewidencji, a także
konieczność zapewnienia bezpiecznego przesyłu i weryfikacji danych i informacji
drogą teletransmisji danych.
Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw turystyki oraz marszałek
województwa są upoważnieni do kontroli prowadzonej przez przedsiębiorcę
turystycznego działalności, w zakresie:
1) zgodności ze stanem faktycznym danych zawartych w oświadczeniu,
o którym mowa w art. 24 ust. 2;
2) zgodności wykonywanej działalności z uzyskanym wpisem do rejestru;
3) przestrzegania warunków wykonywania działalności określonych ustawą,
w szczególności w zakresie wysokości zabezpieczenia finansowego oraz
wnoszenia składek na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny;
4) zgodności wykonywanej działalności z zawartymi umowami agencyjnymi;
5) przestrzegania wobec podróżnych obowiązków informacyjnych, o których
mowa w rozdziale 6.
2. Minister właściwy do spraw turystyki oraz marszałek województwa są
upoważnieni do kontroli działalności w zakresie organizowania imprez
turystycznych oraz ułatwiania nabywania powiązanych usług turystycznych przez
podmioty niezgłoszone do rejestru w zakresie niezbędnym do ustalenia, czy
prowadzona działalność wymaga posiadania wpisu do rejestru.
©Kancelaria Sejmu s. 28/75
2023-10-19
3. Minister właściwy do spraw turystyki oraz marszałek województwa są
upoważnieni do kontroli działalności agentów turystycznych i innych osób,
zawierających z podróżnymi umowy o udział w imprezie turystycznej w imieniu
organizatorów turystyki, w zakresie spełnienia przy zawieraniu tych umów
obowiązków określonych ustawą.
4. Marszałek województwa jest upoważniony do kontroli zgodności
działalności prowadzonej przez organizatorów turystyki lub przedsiębiorców
ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych z przepisami art. 7,
art. 8, art. 9 ust. 3 i 4 oraz art. 12 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach
pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz
zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz. Urz. UE L 334
z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1177/2010”.
5. Marszałek województwa jest upoważniony do kontroli zgodności
działalności prowadzonej przez organizatorów turystyki lub przedsiębiorców
ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych z przepisami art. 9,
art. 10 ust. 2–5, art. 14 ust. 3 i 4 oraz art. 15 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 181/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. dotyczącego praw
pasażerów w transporcie autobusowym i autokarowym i zmieniającego
rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz. Urz. UE L 55 z 28.02.2011, str. 1),
zwanego dalej „rozporządzeniem nr 181/2011”.
6. Minister właściwy do spraw turystyki w przypadku stwierdzenia w wyniku
kontroli, o której mowa w ust. 1–3, uchybień w sposobie wykonywania
działalności, występuje do właściwego marszałka województwa o podjęcie
stosownych działań.
6a. Marszałek województwa może wezwać przedsiębiorcę turystycznego do
usunięcia uchybień stwierdzonych w wyniku kontroli w wyznaczonym terminie.
7. Marszałek województwa wydaje decyzje administracyjne o:
1) o wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego z rejestru i o zakazie
wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru przez okres 3 lat – w
przypadku gdy:
a) przedsiębiorca turystyczny złożył oświadczenie, o którym mowa w art.
24 ust. 2, niezgodne ze stanem faktycznym, lub
©Kancelaria Sejmu s. 29/75
2023-10-19
b) przedsiębiorca turystyczny nie usunął naruszeń warunków wymaganych
do wykonywania działalności organizatora turystyki lub przedsiębiorcy
ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych w
wyznaczonym przez marszałka województwa terminie, lub
c) stwierdzi rażące naruszenie przez przedsiębiorcę turystycznego
warunków wykonywania działalności organizatora turystyki lub
przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych, o których mowa w art. 31;
2) wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego z rejestru i o zakazie wykonywania
działalności objętej wpisem do rejestru przez okres 3 lat w przypadku
rażącego naruszenia warunku wykonywania działalności, o którym mowa
w art. 31 pkt 2, na wniosek Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego,
chyba że przed wydaniem decyzji administracyjnej przedsiębiorca ten spełni
swoje obowiązki ustawowe;
3) wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego z rejestru w związku z
zaprzestaniem przez niego wykonywania działalności objętej wpisem do
rejestru na wniosek tego przedsiębiorcy turystycznego, po uprzednim złożeniu
przez niego deklaracji i opłaceniu należnych składek lub rat na Turystyczny
Fundusz Gwarancyjny, Turystyczny Fundusz Pomocowy, o którym mowa w
art. 15kc ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach
związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19,
innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, lub
Turystyczny Fundusz Zwrotów, o którym mowa w art. 15kb ust. 1 tej ustawy;
4) zakazie wykonywania działalności organizatora turystyki lub przedsiębiorcy
ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych przez okres 3 lat
z urzędu i o stwierdzeniu wykonywania działalności organizatora turystyki
lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych bez wymaganego wpisu do rejestru;
5) wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego z rejestru w przypadku, o którym
mowa w art. 26 ust. 3, z urzędu;
6) wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego z rejestru po uzyskaniu informacji
z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo
©Kancelaria Sejmu s. 30/75
2023-10-19
Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu przedsiębiorcy turystycznego z
urzędu;
7) wykreśleniu z rejestru przedsiębiorcy turystycznego posiadającego siedzibę
w państwie, o którym mowa w art. 8 ust. 2;
8) umorzeniu postępowania w sprawie wykreślenia przedsiębiorcy
turystycznego z rejestru na podstawie art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775
i 803).
8. Decyzje administracyjne, o których mowa w ust. 7 pkt 1, 2 i 4, podlegają
natychmiastowemu wykonaniu.
9. Decyzja administracyjna, o której mowa w ust. 7 pkt 4, zawiera
w szczególności datę stwierdzenia wykonywania działalności organizatora
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych bez wymaganego wpisu do rejestru.
9a. Przepisu ust. 7 pkt 4 nie stosuje się w przypadku wystąpienia sytuacji, o
której mowa w art. 24 ust. 4b.
Art. 31. Rażącym naruszeniem warunków wykonywania działalności jest:
1) oferowanie lub sprzedaż imprez turystycznych lub powiązanych usług
turystycznych bez uprzedniego zawarcia gwarancji lub umowy, o których
mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, lub bez zawarcia umowy i złożenia
oświadczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 4;
2) uchylanie się, mimo wezwania, od obowiązku terminowego składania
deklaracji lub opłacania należnych składek na Turystyczny Fundusz
Gwarancyjny;
3) uchylanie się, mimo wezwania, od obowiązku prowadzenia wykazu umów;
4) zawieranie przez przedsiębiorcę turystycznego kolejnych umów o udział
w imprezie turystycznej lub ułatwianie nabywania powiązanych usług
turystycznych lub przyjmowanie od podróżnych wpłat na poczet tych umów
mimo złożenia oświadczenia o niewypłacalności lub w przypadku
wystąpienia przez marszałka województwa o wypłatę środków
z zabezpieczeń finansowych bez tego oświadczenia, zgodnie z art. 13 ust. 2;
5) zawieranie umów, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2, na kwoty
zabezpieczenia finansowego niższe niż minimalne wysokości sum gwarancji
©Kancelaria Sejmu s. 31/75
2023-10-19
bankowych lub ubezpieczeniowych lub minimalne sumy gwarancyjne umów
ubezpieczeń na rzecz podróżnych;
6) nieprzedłożenie, mimo wezwania, marszałkowi województwa aktualnego
dokumentu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 lub 2;
7) wykonywanie działalności poza zakresem terytorialnym określonym we
wpisie do rejestru;
8) przyjmowanie od podróżnych wpłat z pominięciem turystycznego rachunku
powierniczego, mimo złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 4.
Art. 32. 1. Marszałek województwa, w drodze decyzji administracyjnej,
wykreśla z rejestru przedsiębiorcę turystycznego wpisanego do rejestru
występującego wobec podróżnych jako agent turystyczny, który dopuszcza się
następujących uchybień:
1) w umowach zawieranych z podróżnymi nie wskazuje jednoznacznie
właściwego organizatora turystyki, którego reprezentuje, lub
2) zawiera umowy o udział w imprezie turystycznej na rzecz przedsiębiorcy
turystycznego, który wbrew takiemu obowiązkowi nie uzyskał wpisu do
rejestru lub który nie posiada zabezpieczenia finansowego na wypadek
niewypłacalności, lub
3) działa bez ważnej umowy agencyjnej lub przekracza jej zakres, lub
4) nie dopełnia wobec podróżnych obowiązków informacyjnych, o których
mowa w rozdziale 6.
2. Przedsiębiorca turystyczny, o którym mowa w ust. 1, nie może uzyskać
ponownego wpisu do rejestru przed upływem 3 lat od dnia, w którym została
skutecznie doręczona stronie decyzja administracyjna o wykreśleniu z rejestru
i o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem.
3. Przedsiębiorcę turystycznego, który nie jest wpisany do rejestru,
a występując wobec podróżnych jako agent turystyczny dopuszcza się uchybień,
o których mowa w ust. 1, uznaje się za organizatora turystyki wykonującego
działalność bez wymaganego wpisu do rejestru.
4. Agent turystyczny sprzedający lub oferujący do sprzedaży imprezy
turystyczne utworzone przez organizatora turystyki nieposiadającego siedziby na
terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, o którym mowa
w art. 8 ust. 2, podlega obowiązkom, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1–4
©Kancelaria Sejmu s. 32/75
2023-10-19
i ust. 2, art. 13 ust. 1 oraz art. 48–52, chyba że wykaże, że organizator turystyki
spełnia warunki określone w tych przepisach. Agenta turystycznego, który nie
realizuje tych obowiązków, uznaje się za organizatora turystyki wykonującego
działalność bez wymaganego wpisu do rejestru.
Rozdział 5
Turystyczny Fundusz Gwarancyjny
Art. 33. 1. Turystyczny Fundusz Gwarancyjny, zwany dalej „Funduszem”,
stanowi wyodrębniony rachunek w Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym,
o którym mowa w rozdziale 7 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach
obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze
Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2277 i 2640 oraz z 2023
r. poz. 1123, 1394 i 1723).
2. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny zapewnia obsługę Funduszu.
Art. 34. 1. Środki Funduszu są gromadzone na wyodrębnionym rachunku
bankowym Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.
2. Środki Funduszu pochodzą:
1) z wpłat przedsiębiorców turystycznych, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4;
2) z odsetek od środków pieniężnych gromadzonych na rachunku bankowym,
o którym mowa w ust. 1;
3) z przychodów z lokat środków Funduszu;
4) ze środków uzyskanych przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
z pożyczek i kredytów na rzecz Funduszu;
5) z innych wpływów.
3. Lokaty środków Funduszu są dokonywane z zachowaniem jak
najwyższego stopnia bezpieczeństwa, jakości i rentowności środków Funduszu,
przy jednoczesnym zachowaniu ich płynności.
4. W przypadku niedoboru środków w Funduszu niezbędnych do jego
właściwego funkcjonowania, w tym realizacji zadań, o których mowa
w art. 20 ust. 3 i art. 21, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny może udzielić
Funduszowi zwrotnego finansowania na warunkach odpowiadających stopie
oprocentowania lokat uzyskiwanych przez Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny w danym okresie, przy uwzględnieniu bezpieczeństwa i płynności
©Kancelaria Sejmu s. 33/75
2023-10-19
środków Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Wysokość zwrotnego
finansowania udzielonego przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny na rzecz
Funduszu nie może przekroczyć wysokości 5% wartości lokat funduszu
statutowego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w okresie
finansowania do jednego roku.
4a. Jeżeli wysokość zwrotnego finansowania udzielonego przez
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny na rzecz Funduszu, nie wystarcza
w całości na pokrycie kosztów niezbędnych do właściwego funkcjonowania
Funduszu, w tym realizacji zadań, o których mowa w art. 20 ust. 3 i art. 21, Bank
Gospodarstwa Krajowego może udzielić Ubezpieczeniowemu Funduszowi
Gwarancyjnemu kredytu na indywidualnie ustalonych warunkach, maksymalnie do
wysokości środków zgromadzonych na wyodrębnionym rachunku, o którym mowa
w ust. 1, na dzień wejścia w życie ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych
rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem
COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji
kryzysowych.
4b. Udzielenie kredytu, o którym mowa w ust. 4a, możliwe jest jedynie
w okresie obowiązywania ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych
rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem
COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji
kryzysowych, przy czym okres spłaty zobowiązania Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego będzie nie dłuższy niż 10 lat.
5. Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu przysługuje prawo
dochodzenia od przedsiębiorcy turystycznego zwrotu wypłaconych kwot, o których
mowa w art. 20 ust. 3 i art. 21, w przypadku gdy po:
1) złożeniu oświadczenia o niewypłacalności, o którym mowa
w art. 13 ust. 1 pkt 1, albo
2) wystąpieniu przez marszałka województwa o wypłatę środków
z zabezpieczeń finansowych zgodnie z art. 13 ust. 2
– przedsiębiorca turystyczny w dalszym ciągu wykonuje działalność organizatora
turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych.
©Kancelaria Sejmu s. 34/75
2023-10-19
6. Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu przysługuje roszczenie
do masy upadłości organizatora turystyki lub przedsiębiorcy ułatwiającego
nabywanie powiązanych usług turystycznych o zwrot wypłaconych środków,
o których mowa w art. 35 ust. 1.
7. Wierzytelności, o których mowa w ust. 5, Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny może zgłaszać syndykowi do czasu prawomocnego wykonania
planów podziału funduszu masy upadłościowej.
Art. 35. 1. Środki Funduszu przeznacza się na pokrycie kosztów i zwrot
wpłat, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, w przypadku gdy środki finansowe
pochodzące z zabezpieczeń finansowych okażą się niewystarczające.
2. Ze środków Funduszu dokonuje się spłaty kredytów i pożyczek, o których
mowa w art. 34 ust. 2 pkt 4, wraz z odsetkami i innymi kosztami obsługi kredytów
i pożyczek. Spłata kredytów i pożyczek nie może być dokonywana ze środków
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego innych niż zgromadzone na
rachunku, o którym mowa w art. 34 ust. 1.
3. Ze środków Funduszu pokrywa się koszty związane z realizacją wypłat
z Funduszu, o których mowa w ust. 1, oraz koszty jego obsługi przez
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Roszczenia i zobowiązania Funduszu nie
mogą być pokrywane ze środków Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego
innych niż zgromadzone na rachunku, o którym mowa w art. 34 ust. 1.
Art. 36. 1. Składka na Fundusz jest naliczana w wysokości nie wyższej niż
30 zł od każdego podróżnego z tytułu zawartej umowy o udział w imprezie
turystycznej lub z tytułu każdej usługi wykonywanej przez przedsiębiorcę
ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych i opłaconej przez
podróżnego.
2. Składka jest należna z dniem zawarcia umowy lub z dniem dokonania
płatności przez podróżnego na rzecz organizatora turystyki lub przedsiębiorcy
ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych, jeżeli jest on
wcześniejszy niż dzień zawarcia umowy.
3. W przypadku umów generalnych za dzień, w którym powstaje należność
na Fundusz, uważa się dzień doręczenia w postaci papierowej lub na innym
trwałym nośniku do organizatora turystyki lub do przedsiębiorcy ułatwiającego
©Kancelaria Sejmu s. 35/75
2023-10-19
nabywanie powiązanych usług turystycznych zlecenia określającego
w szczególności miejsce docelowe, sposób i środek transportu, jeśli przewóz jest
objęty umową, oraz liczbę osób, które będą korzystały odpowiednio z imprezy
turystycznej lub powiązanych usług turystycznych.
4. Składka przekazana na Fundusz nie podlega zwrotowi. W przypadku:
1) składki odprowadzonej lub należnej do odprowadzenia w danym miesiącu za
podróżnego, którego impreza turystyczna lub usługa w ramach powiązanych
usług turystycznych została odwołana przez organizatora turystyki lub
przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych
z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług była
uzależniona od liczby zgłoszeń,
2) zmiany liczby podróżnych, miejsca realizacji imprezy turystycznej lub usługi
turystycznej w ramach powiązanych usług turystycznych, rodzaju
zapewnianego środka transportu oraz rozwiązania umowy lub odstąpienia od
umowy przez podróżnego
– składka podlega zarachowaniu na poczet następnych należnych do przekazania
składek.
5. Zwrot wpłat przekazanych na Fundusz jest dopuszczalny wyłącznie
w przypadku:
1) gdy przedsiębiorca turystyczny został wykreślony z rejestru w związku
z zaprzestaniem wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru i złożył
wszystkie wymagane deklaracje oraz odprowadził należne składki w okresie
wykonywania działalności, a odprowadzone składki nie podlegają dalszemu
zarachowaniu;
2) dokonania ich w kwocie przewyższającej wysokość zobowiązania
określonego w deklaracji składanej do Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego;
3) dokonania ich przez podmiot niezobowiązany względem Funduszu.
6. Przedsiębiorca turystyczny w przypadku, o którym mowa:
1) w ust. 5 pkt 1, może wystąpić do Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego o zwrot składek niepodlegających dalszemu zarachowaniu,
nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja administracyjna
właściwego marszałka województwa o wykreśleniu z rejestru w związku
©Kancelaria Sejmu s. 36/75
2023-10-19
z zaprzestaniem wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru stała
się ostateczna;
2) w ust. 5 pkt 2 lub 3, może wystąpić do Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego o zwrot wpłaty, nie później niż w terminie 30 dni od dnia,
w którym dokonał wpłaty.
7. Roszczenia o zwrot wpłat, o których mowa w ust. 5, przedawniają się
z upływem 3 lat.
8. We wniosku do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o zwrot
wpłat należy wykazać kwotę mającą podlegać zwrotowi. Do wniosku dołącza się:
1) kopię ostatecznej decyzji administracyjnej właściwego marszałka
województwa o wykreśleniu z rejestru w związku z zaprzestaniem
wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru wraz z wykazem umów,
z których wynikają składki podlegające zwrotowi w przypadku, o którym
mowa w ust. 5 pkt 1;
2) korektę złożonej deklaracji wraz z wykazem umów, z których wynikają
składki podlegające zwrotowi w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 2;
3) dokumenty, z których wynika brak zobowiązania względem Funduszu
w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 3.
9. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość składki na Fundusz, w zależności od charakteru wykonywanej
działalności, rodzaju usługi, miejsca realizacji imprezy turystycznej lub powiązanej
usługi turystycznej, sposobu transportu i rodzaju zapewnianego środka transportu,
uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej ochrony i bezpieczeństwa
podróżnym i mając na względzie potrzeby finansowe Funduszu związane
z realizacją zadań wynikających z ustawy, przy czym minimalna stawka może być
określona na poziomie 0 zł.
Art. 37. 1. Przedsiębiorcy turystyczni obowiązani do dokonywania wpłat
składek na Fundusz w należnej wysokości bez wezwania:
1) obliczają kwotę należną z tytułu składki na Fundusz za okres jednego
miesiąca i przekazują tę kwotę oraz
©Kancelaria Sejmu s. 37/75
2023-10-19
2) składają do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego deklaracje,
o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4
– w terminie do 21. dnia miesiąca następującego po danym okresie.
1a. Deklaracje, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4, składane są za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego prowadzonego przez
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, o którym mowa w art. 15ka ust. 2 ustawy
z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem,
przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz
wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.
1b. Przedsiębiorca, który złożył marszałkowi województwa oświadczenie o
niewypłacalności, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, nie jest obowiązany do
składania deklaracji, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4. W takim przypadku
obowiązek ten wygasa z początkiem miesiąca następującego po miesiącu, w którym
złożono takie oświadczenie.
[2. W przypadku niewykonania obowiązku terminowego złożenia deklaracji
lub opłacania należnych składek Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wzywa
pisemnie organizatora turystyki lub przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie
powiązanych usług turystycznych do wykonania obowiązków określonych w ust. 1
w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania. Po
bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny jest uprawniony do dochodzenia należnych składek wraz z odsetkami.
Wezwanie jest wysyłane do wiadomości właściwego marszałka województwa.]
<2. W przypadku niewykonania albo nienależytego wykonania
obowiązku terminowego złożenia deklaracji lub opłacania należnych składek
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wzywa za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego prowadzonego przez Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny, o którym mowa w art. 15ka ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020
r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem,
przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz
wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, organizatora turystyki lub
przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych do
wykonania obowiązków określonych w ust. 1 w terminie nie dłuższym niż 14
dni od dnia wprowadzenia wezwania do systemu teleinformatycznego. Po
Nowe brzmienie
ust. 2 w art. 37
wejdzie w życie z
dn. 1.07.2024 r.
(Dz. U. z 2023 r.
poz. 1394).
©Kancelaria Sejmu s. 38/75
2023-10-19
bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny jest uprawniony do dochodzenia należnych składek wraz z
odsetkami. Wezwanie jest przekazywane do wiadomości właściwego
marszałka województwa.>
3. W przypadku niedochowania terminu określonego w wezwaniu, o którym
mowa w ust. 2, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny występuje do właściwego
marszałka województwa z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej, o której
mowa w art. 30 ust. 7 pkt 2.
4. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny gromadzi i przetwarza dane
zawarte w deklaracji, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4, w celu weryfikacji
prawidłowości wysokości odprowadzanych składek, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, prowadzenia analiz, oceny ryzyka i adekwatności posiadanych
środków.
5. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, określi, w drodze rozporządzenia,
wzór deklaracji, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4, mając na względzie
umożliwienie identyfikacji przedsiębiorcy turystycznego obowiązanego do
dokonywania wpłat składek na Fundusz w należnej wysokości, a także
zapewnienie możliwości weryfikacji wysokości składki.
6. (uchylony)3)
Art. 38. 1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, w terminie 30 dni od
ostatniego dnia każdego kwartału, przekazuje kwartalną informację o stanie
środków Funduszu i ich wykorzystaniu ministrowi właściwemu do spraw turystyki
oraz ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych.
2. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia,
zakres kwartalnej informacji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając wymogi
kompletności informacji dotyczących funkcjonowania Funduszu.

3) Przez art. 39 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku Błąd! Nie zdefiniowano zakładki..
©Kancelaria Sejmu s. 39/75
2023-10-19
Rozdział 6
Obowiązki informacyjne wobec podróżnych oraz umowa o udział w imprezie
turystycznej
Art. 39. 1. Organizator turystyki, przedsiębiorca ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych oraz agent turystyczny, w przypadku gdy
impreza turystyczna jest sprzedawana za jego pośrednictwem, przed zawarciem
umowy udzielają podróżnym standardowych informacji za pośrednictwem
odpowiedniego standardowego formularza informacyjnego.
2. Jeżeli dany rodzaj powiązanych usług turystycznych nie jest objęty
standardowym formularzem informacyjnym, przedsiębiorca ułatwiający
nabywanie powiązanych usług turystycznych udziela podróżnemu w jasny,
zrozumiały i widoczny sposób informacji dotyczących:
1) objęcia ochroną na wypadek niewypłacalności;
2) wyłącznej odpowiedzialności za należyte, zgodne z umową wykonanie swojej
usługi przez każdego usługodawcę z osobna;
3) niestosowania do powiązanych usług turystycznych przepisów ustawy, które
dotyczą wyłącznie imprez turystycznych.
3. Standardowy formularz informacyjny:
1) do umów o udział w imprezie turystycznej, jeżeli jest możliwe użycie
hiperłącza, jest określony w załączniku nr 1 do ustawy;
2) do umów o udział w imprezie turystycznej, jeżeli nie jest możliwe użycie
hiperłącza, jest określony w załączniku nr 2 do ustawy;
3) w przypadku gdy organizator turystyki przekazuje dane innemu
przedsiębiorcy turystycznemu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e, jest
określony w załączniku nr 3 do ustawy;
4) w przypadku gdy przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych online w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 jest przewoźnikiem
sprzedającym bilet w obie strony, jest określony w załączniku nr 4 do ustawy;
5) w przypadku gdy przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych online w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 jest przedsiębiorcą
turystycznym innym niż przewoźnik sprzedający bilet w obie strony, jest
określony w załączniku nr 5 do ustawy;
©Kancelaria Sejmu s. 40/75
2023-10-19
6) w przypadku powiązanych usług turystycznych w rozumieniu
art. 6 ust. 1 pkt 1, gdy umowy są zawierane w równoczesnej fizycznej
obecności przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych usług
turystycznych, innego niż przewoźnik sprzedający bilet w obie strony,
i podróżnego, jest określony w załączniku nr 6 do ustawy;
7) w przypadku gdy przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych online w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 jest przewoźnikiem
sprzedającym bilet w obie strony, jest określony w załączniku nr 7 do ustawy;
8) w przypadku gdy przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych online w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 jest przedsiębiorcą
turystycznym innym niż przewoźnik sprzedający bilet w obie strony, jest
określony w załączniku nr 8 do ustawy.
4. Przepisy ust. 1 i 2 mają zastosowanie również do przedsiębiorców
ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, nieposiadających
siedziby na terytorium Unii Europejskiej lub państwa, o którym mowa
w art. 8 ust. 2, którzy kierują swoją działalność na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 40. 1. Organizator turystyki lub agent turystyczny, w przypadku gdy
impreza turystyczna jest sprzedawana za jego pośrednictwem, udziela podróżnemu,
zanim podróżny ten zwiąże się jakąkolwiek umową o udział w imprezie
turystycznej lub odpowiadającą jej ofertą, następujących informacji:
1) dotyczących głównych właściwości usług turystycznych:
a) miejsce pobytu, trasę i czas trwania imprezy, w tym co najmniej
przybliżoną datę początkową i końcową oraz liczbę noclegów
zapewnianych w trakcie imprezy turystycznej,
b) rodzaj, klasę, kategorię lub charakter środka transportu, a także
informacje dotyczące przejazdów, w szczególności czas i miejsce
wyjazdów oraz postojów, a jeżeli dokładny czas nie został jeszcze
określony – o przybliżonym czasie wyjazdu i powrotu,
c) położenie, rodzaj i kategorię obiektu zakwaterowania, według przepisów
kraju pobytu,
d) liczbę i rodzaj posiłków,
©Kancelaria Sejmu s. 41/75
2023-10-19
e) szczegółowy program zwiedzania, wycieczki lub inne usługi
uwzględnione w cenie imprezy turystycznej,
f) czy jakiekolwiek usługi turystyczne będą świadczone w grupie, oraz –
jeśli to możliwe – o przybliżonej liczebności grupy,
g) informację o wymaganiach językowych, w przypadku gdy skorzystanie
przez podróżnego z niektórych usług turystycznych będzie zależało od
skutecznej komunikacji ustnej,
h) informację o dostępności usług turystycznych dla osób o ograniczonej
sprawności ruchowej, a także, na wniosek podróżnego, dokładne
informacje na temat możliwości ich dostosowania do jego potrzeb;
2) kwotę lub procentowy udział przedpłaty w cenie imprezy turystycznej
i termin jej wniesienia oraz termin zapłaty całej ceny, a także sposób
dokonania zapłaty oraz wskazanie, jeśli wpłata jest przyjmowana na
turystyczny rachunek powierniczy;
3) cenę imprezy turystycznej łącznie z podatkami oraz w razie potrzeby
z wszelkimi dodatkowymi opłatami i innymi kosztami lub – jeśli nie można
zasadnie oczekiwać, aby koszty te zostały obliczone przed zawarciem umowy
o udział w imprezie turystycznej – informację o rodzaju dodatkowych
kosztów, którymi podróżny może zostać obciążony;
4) minimalną liczbę osób wymaganych, aby impreza turystyczna się odbyła;
5) termin powiadomienia podróżnego na piśmie o ewentualnym odwołaniu
imprezy turystycznej z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeśli jej
realizacja jest uzależniona od liczby zgłoszeń;
6) informację o prawie do rozwiązania przez podróżnego umowy o udział
w imprezie turystycznej w każdym momencie przed rozpoczęciem imprezy
turystycznej za stosowną opłatą oraz jej wysokości;
7) ogólne informacje o obowiązujących przepisach paszportowych, wizowych
i sanitarnych oraz o wymaganiach zdrowotnych dotyczących udziału
w imprezie turystycznej;
8) nazwę handlową i adres organizatora turystyki lub agenta turystycznego,
a także ich numery telefonów lub adresy poczty elektronicznej;
9) informację o ubezpieczeniach obowiązkowych lub dobrowolnym
ubezpieczeniu na pokrycie kosztów rozwiązania przez podróżnego umowy
©Kancelaria Sejmu s. 42/75
2023-10-19
o udział w imprezie turystycznej lub kosztów świadczenia pomocy, w tym
kosztów powrotu do kraju w razie wypadku, choroby lub śmierci.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane w sposób jasny,
zrozumiały i widoczny i nie mogą wprowadzać podróżnego w błąd. Jeżeli są
udostępniane w postaci papierowej – są czytelne.
3. Organizator turystyki lub agent turystyczny, przed zawarciem umowy
o udział w imprezie turystycznej, informuje podróżnego w sposób jasny,
zrozumiały i widoczny o każdej zmianie informacji wymienionych w ust. 1.
4. W przypadku imprez turystycznych, o których mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e, organizator turystyki i przedsiębiorca turystyczny,
któremu przekazywane są dane, zapewniają – każdy z osobna – udzielenie
podróżnemu, zanim zawrze on umowę, informacji, o których mowa w ust. 1,
w zakresie, w jakim dotyczy to oferowanych przez nich usług turystycznych.
Organizator turystyki udziela także informacji za pośrednictwem formularza
określonego w załączniku nr 3 do ustawy.
5. Jeżeli przed zawarciem umowy o udział w imprezie turystycznej nie zostały
zrealizowane obowiązki informacyjne dotyczące dodatkowych opłat lub innych
kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, podróżny nie ponosi tych opłat lub kosztów.
6. W przypadku umów o udział w imprezie turystycznej zawieranych przez
telefon organizator turystyki oraz agent turystyczny udziela podróżnemu informacji
zawartych w ust. 1 i w załączniku nr 2 do ustawy.
Art. 41. Ciężar dowodu w zakresie realizacji obowiązków informacyjnych
spoczywa na przedsiębiorcy turystycznym.
Art. 42. 1. Umowa o udział w imprezie turystycznej jest sporządzana
w sposób prosty, zrozumiały i czytelny.
2. W chwili zawarcia umowy o udział w imprezie turystycznej lub
niezwłocznie po jej zawarciu organizator turystyki lub agent turystyczny
udostępnia podróżnemu na trwałym nośniku kopię tej umowy lub potwierdzenie jej
zawarcia.
©Kancelaria Sejmu s. 43/75
2023-10-19
3. Podróżny jest uprawniony do żądania kopii umowy o udział w imprezie
turystycznej w postaci papierowej, jeżeli umowa ta została zawarta w jednoczesnej
fizycznej obecności stron.
4. Umowa o udział w imprezie turystycznej lub potwierdzenie jej zawarcia
zawiera pełną treść uzgodnień, w tym informacje, o których mowa w art. 40 ust. 1,
oraz:
1) imię i nazwisko lub nazwę i dane kontaktowe (adres, numer telefonu, adres
poczty elektronicznej) osoby reprezentującej organizatora turystyki lub pilota
wycieczek odpowiedzialnego za przebieg imprezy turystycznej;
2) nazwę podmiotu zapewniającego ochronę na wypadek niewypłacalności
w formie, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1–3, i jego dane kontaktowe,
w tym adres;
3) informacje dotyczące prawa do przeniesienia przez podróżnego uprawnień
i przejęcia obowiązków, o którym mowa w art. 43 ust. 1;
4) wymagania specjalne, o których podróżny powiadomił organizatora turystyki
i na które strony umowy o udział w imprezie turystycznej wyraziły zgodę;
5) informację na temat dostępnych wewnętrznych procedur rozpatrywania skarg
oraz metod pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich, o których
mowa w ustawie z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu
sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823), oraz odpowiednio podmiotów
uprawnionych do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego
rozwiązywania sporów konsumenckich, którym podlega przedsiębiorca
turystyczny, oraz na temat platformy internetowego systemu rozstrzygania
sporów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 524/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie internetowego systemu
rozstrzygania sporów konsumenckich oraz zmiany rozporządzenia (WE)
nr 2006/2004 i dyrektywy 2009/22/WE (rozporządzenie w sprawie ODR
w sporach konsumenckich) (Dz. Urz. UE L 165 z 18.06.2013, str. 1);
6) informację o tym, że podróżny ma obowiązek poinformować o wszelkich
niezgodnościach stwierdzonych w trakcie realizacji imprezy turystycznej;
7) informacje umożliwiające bezpośredni kontakt z osobą w wieku poniżej 18 lat
lub z osobą odpowiedzialną za taką osobę w miejscu jej pobytu, jeżeli na
podstawie umowy o udział w imprezie turystycznej obejmującej
©Kancelaria Sejmu s. 44/75
2023-10-19
zakwaterowanie podróżują osoby w wieku poniżej 18 lat, którym nie
towarzyszy rodzic ani inna upoważniona osoba;
8) informacje o tym, że organizator turystyki jest:
a) odpowiedzialny za należyte wykonanie wszystkich usług turystycznych
objętych umową o udział w imprezie turystycznej,
b) obowiązany do udzielenia pomocy, o której mowa w art. 52.
5. Informacje, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1–6, stanowią integralny
element umowy o udział w imprezie turystycznej i nie podlegają zmianie, chyba że
strony umowy postanowią inaczej, albo w przypadkach określonych w art. 45 ust. 2
lub art. 46 ust. 1.
6. Postanowienia umów zawartych z podróżnymi oraz oświadczenia
organizatora turystyki, jak i przedsiębiorcy ułatwiającego nabywanie powiązanych
usług turystycznych zmierzające do wyłączenia lub ograniczenia
odpowiedzialności określonej w ustawie są nieważne.
7. Organizatorzy turystyki, organizujący imprezy turystyczne za granicą,
zawierają na rzecz podróżnych umowy ubezpieczenia od następstw
nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.
8. Organizatorzy turystyki i przedsiębiorcy ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych wydają podróżnemu wpłacającemu całość lub
część należności z tytułu zawartej umowy pisemne potwierdzenie posiadania
zabezpieczeń finansowych oraz odprowadzania składek na Fundusz, o których
mowa w art. 7 ust. 2, ze wskazaniem sposobu ubiegania się o wypłatę środków
z tych zabezpieczeń w przypadkach określonych ustawą.
9. W przypadku imprez turystycznych, o których mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e, przedsiębiorca turystyczny, któremu są przekazywane
dane, informuje organizatora turystyki o zawarciu umowy prowadzącej do
powstania imprezy turystycznej. Przedsiębiorca turystyczny udostępnia
organizatorowi turystyki informacje niezbędne do wypełnienia jego obowiązków
jako organizatora turystyki. Niezwłocznie po uzyskaniu przez organizatora
turystyki informacji, że została utworzona impreza turystyczna, udostępnia on
podróżnemu na trwałym nośniku informacje, o których mowa w ust. 4.
10. Informacje, o których mowa w ust. 4 i 8, są przekazywane podróżnemu
w sposób jasny, zrozumiały i widoczny.
©Kancelaria Sejmu s. 45/75
2023-10-19
11. Przed rozpoczęciem imprezy turystycznej organizator turystyki dostarcza
podróżnemu niezbędne pokwitowania, vouchery i bilety oraz informacje
o planowanym czasie wyjazdu i – w stosownych przypadkach – terminie odprawy,
a także o planowanych godzinach przystanków pośrednich, połączeń
transportowych i przyjazdu.
12. Podróżny, który zawarł umowę poza lokalem przedsiębiorstwa
w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta
(Dz. U. z 2020 r. poz. 287, z 2021 r. poz. 2105, z 2022 r. poz. 2337 i 2581 oraz z
2023 r. poz. 1285), otrzymuje kopię lub potwierdzenie zawarcia umowy o udział
w imprezie turystycznej w postaci papierowej lub, jeżeli wyrazi na to zgodę, na
innym trwałym nośniku.
Art. 43. 1. Podróżny może bez zgody organizatora turystyki przenieść na
osobę spełniającą warunki udziału w imprezie turystycznej wszystkie
przysługujące mu z tytułu umowy o udział w imprezie turystycznej uprawnienia,
jeżeli jednocześnie osoba ta przejmuje wszystkie wynikające z tej umowy
obowiązki.
2. Przeniesienie uprawnień i przejęcie obowiązków, o których mowa w ust. 1,
jest skuteczne wobec organizatora turystyki, jeżeli podróżny zawiadomi go o tym
na trwałym nośniku w rozsądnym terminie. Zawiadomienie złożone nie później niż
7 dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej uważa się w każdym przypadku za
złożone w rozsądnym terminie.
3. Jeżeli przeniesienie uprawnień i przejęcie obowiązków, o których mowa
w ust. 1, będzie wiązać się dla organizatora turystyki z dodatkowymi kosztami,
żądając ich zapłaty ma on obowiązek wykazać je podróżnemu. Koszty te muszą
być zasadne i nie mogą przekraczać rzeczywistych kosztów poniesionych przez
organizatora turystyki na skutek przeniesienia umowy o udział w imprezie
turystycznej.
4. Za nieuiszczoną część ceny imprezy turystycznej oraz koszty poniesione
przez organizatora turystyki w wyniku zmiany podróżnego uczestniczącego
w imprezie turystycznej podróżny i osoba przejmująca jego uprawnienia
odpowiadają solidarnie.
©Kancelaria Sejmu s. 46/75
2023-10-19
Art. 44. Organizator turystyki przed rozpoczęciem imprezy turystycznej
może dokonać jednostronnie zmiany warunków umowy o udział w imprezie
turystycznej wyłącznie w przypadkach określonych w art. 45 ust. 1 i 2 lub w art. 46
ust. 1.
Art. 45. 1. Po zawarciu umowy o udział w imprezie turystycznej
podwyższenie ceny jest możliwe wyłącznie, gdy w umowie wyraźnie zastrzeżono
taką możliwość oraz gdy stanowi ona, że podróżny ma prawo do obniżki ceny,
o której mowa w ust. 5.
2. Umowa o udział w imprezie turystycznej określa, w jaki sposób będą
obliczane zmiany cen. Podwyższenie cen jest możliwe wyłącznie jako bezpośredni
skutek zmiany:
1) ceny przewozów pasażerskich wynikających ze zmiany kosztów paliwa lub
innych źródeł zasilania;
2) wysokości podatków lub opłat od usług turystycznych objętych umową
o udział w imprezie turystycznej, nałożonych przez podmioty, które nie biorą
bezpośredniego udziału w realizacji imprezy turystycznej, w tym podatków
turystycznych, opłat lotniskowych lub opłaty za wejście na pokład i zejście na
ląd w portach oraz na lotniskach;
3) kursów walut mających znaczenie dla danej imprezy turystycznej.
3. Cena ustalona w umowie o udział w imprezie turystycznej nie może być
podwyższona w okresie 20 dni przed datą rozpoczęcia imprezy turystycznej.
4. Organizator turystyki powiadamia podróżnego na trwałym nośniku,
w sposób jasny i zrozumiały, o zmianie ceny oraz uzasadnia podwyżkę i wskazuje
sposób jej obliczenia.
5. Jeżeli umowa o udział w imprezie turystycznej przewiduje możliwość
podwyższenia ceny, podróżny ma prawo do obniżki ceny odpowiadającej
obniżeniu kosztów, o których mowa w ust. 2, które nastąpiło po zawarciu umowy,
a przed rozpoczęciem imprezy turystycznej.
6. W przypadku obniżenia ceny organizator turystyki może odliczyć od
zwrotu należnego podróżnemu rzeczywiste koszty obsługi. Na żądanie podróżnego
organizator turystyki przedstawia dowód poniesionych kosztów obsługi.
©Kancelaria Sejmu s. 47/75
2023-10-19
Art. 46. 1. Organizator turystyki przed rozpoczęciem imprezy turystycznej
może dokonać jednostronnie zmiany warunków umowy o udział w imprezie
turystycznej także w przypadku, gdy łącznie spełnia następujące warunki:
1) zastrzegł sobie prawo do tego w umowie;
2) zmiana jest nieznaczna;
3) poinformuje podróżnego o zmianie w sposób jasny, zrozumiały i widoczny,
na trwałym nośniku.
2. Organizator turystyki, który przed rozpoczęciem imprezy turystycznej:
1) jest zmuszony zmienić główne właściwości usług turystycznych, o których
mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1, lub
2) nie może spełnić specjalnych wymagań, o których mowa
w art. 42 ust. 4 pkt 4, lub
3) proponuje podwyższenie ceny przekraczające 8% całkowitej ceny imprezy
turystycznej zgodnie z art. 45 ust. 2
– niezwłocznie powiadamia o tym podróżnego na trwałym nośniku. Organizator
turystyki może jednocześnie zaoferować podróżnemu zastępczą imprezę
turystyczną, w miarę możliwości o tej samej lub wyższej jakości.
3. W powiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, organizator turystyki
w sposób jasny, zrozumiały i widoczny informuje podróżnego o:
1) zmianach warunków umowy o udział w imprezie turystycznej oraz
o ewentualnym wpływie tych zmian na cenę;
2) rozsądnym terminie, w którym podróżny poinformuje organizatora o swojej
decyzji, o której mowa w ust. 4;
3) odstąpieniu od umowy o udział w imprezie turystycznej za zwrotem
wszystkich wniesionych wpłat i bez obowiązku wniesienia opłaty za
odstąpienie od umowy w przypadku braku odpowiedzi podróżnego
w terminie, o którym mowa w pkt 2;
4) zastępczej imprezie turystycznej oraz jej cenie, jeśli jest oferowana.
4. Podróżny w terminie wyznaczonym przez organizatora turystyki informuje
go, że:
1) przyjmuje proponowaną zmianę umowy o udział w imprezie turystycznej
albo
©Kancelaria Sejmu s. 48/75
2023-10-19
2) odstępuje od umowy o udział w imprezie turystycznej za zwrotem wszystkich
wniesionych wpłat i bez obowiązku wniesienia opłaty za odstąpienie, albo
3) odstępuje od umowy o udział w imprezie turystycznej oraz przyjmuje
zastępczą imprezę turystyczną.
5. Jeżeli zmiany umowy o udział w imprezie turystycznej lub zastępcza
impreza turystyczna, o których mowa w ust. 3, prowadzą do obniżenia jakości lub
kosztów imprezy turystycznej, podróżny jest uprawniony do odpowiedniego
obniżenia ceny.
6. W przypadku gdy umowa o udział w imprezie turystycznej zostanie
rozwiązana zgodnie z ust. 3 pkt 3 albo ust. 4 pkt 2, organizator turystyki nie później
niż w terminie 14 dni od dnia rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej
zwraca wpłaty dokonane przez podróżnego lub w jego imieniu. Podróżny jest
zwolniony od wniesienia opłaty za odstąpienie od umowy o udział w imprezie
turystycznej. Przepisy art. 50 ust. 2–8 stosuje się odpowiednio.
Art. 47. 1. Podróżny może odstąpić od umowy o udział w imprezie
turystycznej w każdym czasie przed jej rozpoczęciem.
2. Podróżny może zostać zobowiązany do zapłacenia odpowiedniej
i uzasadnionej opłaty za odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej na
rzecz organizatora turystyki. W przypadku nieokreślenia w umowie o udział w
imprezie turystycznej opłat za odstąpienie od umowy o udział w imprezie
turystycznej wysokość tej opłaty odpowiada cenie imprezy turystycznej
pomniejszonej o zaoszczędzone koszty lub wpływy z tytułu alternatywnego
wykorzystania danych usług turystycznych. Na żądanie podróżnego organizator
turystyki uzasadnia wysokość opłat za odstąpienie od umowy o udział w imprezie
turystycznej.
3. W umowie o udział w imprezie turystycznej może zostać wskazana opłata
za odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej w wysokości zależnej
od tego, w jakim czasie przed rozpoczęciem imprezy turystycznej doszło do
odstąpienia od umowy o udział w imprezie turystycznej, od spodziewanych
oszczędności kosztów oraz spodziewanego dochodu z tytułu alternatywnego
wykorzystania danych usług turystycznych. Opłata podlega potrąceniu z wpłaty
dokonanej przez podróżnego.
©Kancelaria Sejmu s. 49/75
2023-10-19
4. Podróżny może odstąpić od umowy o udział w imprezie turystycznej przed
rozpoczęciem imprezy turystycznej bez ponoszenia opłaty za odstąpienie
w przypadku wystąpienia nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności
występujących w miejscu docelowym lub jego najbliższym sąsiedztwie, które mają
znaczący wpływ na realizację imprezy turystycznej lub przewóz podróżnych do
miejsca docelowego. Podróżny może żądać wyłącznie zwrotu wpłat dokonanych
z tytułu imprezy turystycznej, bez odszkodowania lub zadośćuczynienia w tym
zakresie.
5. Organizator turystyki może rozwiązać umowę o udział w imprezie
turystycznej i dokonać pełnego zwrotu podróżnemu wpłat dokonanych z tytułu
imprezy turystycznej, bez dodatkowego odszkodowania lub zadośćuczynienia,
jeżeli:
1) liczba osób, które zgłosiły się do udziału w imprezie turystycznej, jest
mniejsza niż minimalna liczba osób podana w umowie o udział w imprezie
turystycznej, a organizator turystyki powiadomił podróżnego o rozwiązaniu
umowy o udział w imprezie turystycznej w terminie określonym w umowie
o udział w imprezie turystycznej, lecz nie później niż na:
a) 20 dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej trwającej ponad 6 dni,
b) 7 dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej trwającej 2–6 dni,
c) 48 godzin przed rozpoczęciem imprezy turystycznej trwającej krócej niż
2 dni, lub
2) organizator turystyki nie może zrealizować umowy o udział w imprezie
turystycznej z powodu nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności
i powiadomił podróżnego o rozwiązaniu umowy o udział w imprezie
turystycznej niezwłocznie przed rozpoczęciem imprezy turystycznej.
6. Organizator turystyki dokonuje zwrotu poniesionych opłat i wpłat,
o których mowa w ust. 4 i 5, w terminie 14 dni od dnia rozwiązania umowy
o udział w imprezie turystycznej. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
7. Konsument, który zawarł umowę o udział w imprezie turystycznej poza
lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r.
o prawach konsumenta, może w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia odstąpić od
niej bez podawania przyczyny i ponoszenia kosztów, chyba że negocjacje ustne, na
podstawie których została zawarta umowa, były prowadzone w oparciu
©Kancelaria Sejmu s. 50/75
2023-10-19
o wcześniejsze zamówienie złożone przez konsumenta. Przepisy art. 30, art. 31,
art. 32 ust. 1 i 2, art. 35, art. 37 i art. 38 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r.
o prawach konsumenta stosuje się odpowiednio.
Rozdział 7
Realizacja umowy o udział w imprezie turystycznej
Art. 48. 1. Organizator turystyki ponosi odpowiedzialność za wykonanie
usług turystycznych objętych umową o udział w imprezie turystycznej, bez
względu na to, czy usługi te mają być wykonane przez organizatora turystyki, czy
przez innych dostawców usług turystycznych.
2. Podróżny zawiadamia organizatora turystyki niezwłocznie, w miarę
możliwości w trakcie trwania imprezy turystycznej, z uwzględnieniem
okoliczności danej sprawy, o stwierdzeniu niezgodności.
3. Jeżeli którakolwiek z usług turystycznych nie jest wykonywana zgodnie
z umową o udział w imprezie turystycznej, organizator turystyki usuwa
niezgodność, chyba że jest to niemożliwe albo wiąże się z kosztami, które są
niewspółmiernie wysokie w stosunku do zakresu niezgodności i wartości usług
turystycznych, których one dotyczą. W przypadku nieusunięcia niezgodności
przepisy art. 50 stosuje się odpowiednio.
4. Jeżeli organizator turystyki nie usunie niezgodności w rozsądnym terminie
wyznaczonym przez podróżnego, podróżny może dokonać tego sam i wystąpić
o zwrot poniesionych, niezbędnych wydatków. Podróżny nie jest zobowiązany do
wyznaczenia terminu, jeżeli organizator odmówi usunięcia niezgodności lub gdy
z okoliczności wynika, że niezgodność powinna być usunięta niezwłocznie.
5. Organizator turystyki, który w czasie trwania danej imprezy turystycznej
nie wykonuje przewidzianych w umowie o udział w imprezie turystycznej usług
stanowiących istotną część tej imprezy, jest obowiązany, bez obciążania
podróżnego dodatkowymi kosztami, wykonać w ramach tej imprezy odpowiednie
świadczenia zastępcze, również w przypadku, gdy uzgodniony w umowie o udział
w imprezie turystycznej powrót podróżnego do miejsca rozpoczęcia podróży nie
został zapewniony.
©Kancelaria Sejmu s. 51/75
2023-10-19
6. Jeżeli jakość świadczeń zastępczych jest niższa od jakości usługi określonej
w programie imprezy turystycznej, organizator turystyki przyznaje podróżnemu
odpowiednie obniżenie ceny imprezy turystycznej.
7. Podróżny może odrzucić zaproponowane świadczenia zastępcze tylko
wtedy, gdy nie są one porównywalne z tym, co zostało uzgodnione w umowie
o udział w imprezie turystycznej, lub jeżeli przyznana obniżka ceny jest
nieodpowiednia.
8. W przypadku gdy niezgodność istotnie wpływa na realizację imprezy
turystycznej, a organizator turystyki nie zdoła usunąć tej niezgodności
w rozsądnym terminie wyznaczonym przez podróżnego, podróżny ma prawo do
rozwiązania umowy o udział w imprezie turystycznej bez opłaty za jej rozwiązanie.
9. Jeżeli impreza turystyczna obejmuje transport podróżnych, organizator
turystyki zapewnia powrót podróżnego do kraju równoważnym środkiem
transportu niezwłocznie i bez obciążania podróżnego dodatkowymi kosztami.
Przepisy art. 50 stosuje się odpowiednio.
10. Jeżeli nie jest możliwe zaproponowanie świadczeń zastępczych lub
podróżny je odrzuci zgodnie z ust. 7, wówczas podróżny jest uprawniony do
uzyskania obniżenia ceny lub odszkodowania, lub zadośćuczynienia, bez
rozwiązywania umowy o udział w imprezie turystycznej.
11. W przypadku gdy niemożliwe jest zapewnienie powrotu podróżnego do
kraju zgodnie z umową o udział w imprezie turystycznej z powodu nieuniknionych
i nadzwyczajnych okoliczności, organizator turystyki ponosi koszty niezbędnego
zakwaterowania podróżnego, w miarę możliwości o kategorii równoważnej do
określonej w umowie o udział w imprezie turystycznej, przez okres do 3 nocy.
12. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 11, nie wyłącza stosowania
przepisów korzystniejszych w tym zakresie.
13. Organizator turystyki nie może powoływać się na nieuniknione
i nadzwyczajne okoliczności w celu ograniczenia odpowiedzialności, o której
mowa w ust. 11 i 12, jeżeli przedsiębiorca świadczący usługi transportowe nie
może powoływać się na takie okoliczności na podstawie innych przepisów.
Art. 49. Ograniczenia czasu zapewniania podróżnemu niezbędnego
zakwaterowania, o którym mowa w art. 48 ust. 11, nie stosuje się w przypadku
osób o ograniczonej sprawności ruchowej, zgodnie z definicją zawartą
©Kancelaria Sejmu s. 52/75
2023-10-19
w art. 2 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1107/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób
o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą (Dz. Urz.
UE L 204 z 26.07.2006, str. 1), oraz wszelkich osób im towarzyszących, kobiet
w ciąży i osób w wieku poniżej 18 lat bez opieki, jak również osób wymagających
szczególnej opieki medycznej, pod warunkiem że organizator turystyki został
powiadomiony o sytuacji tych osób co najmniej 48 godzin przed rozpoczęciem
imprezy turystycznej.
Art. 50. 1. Podróżnemu przysługuje obniżka ceny za każdy okres, w trakcie
którego stwierdzono niezgodność, chyba że została ona spowodowana wyłącznym
działaniem lub zaniechaniem podróżnego.
2. Podróżnemu przysługuje odszkodowanie lub zadośćuczynienie za
poniesione szkody lub krzywdy, których doznał w wyniku niezgodności.
Organizator turystyki niezwłocznie wypłaca odszkodowanie lub zadośćuczynienie.
3. Podróżnemu nie przysługuje odszkodowanie lub zadośćuczynienie za
niezgodność w przypadku, gdy organizator turystyki udowodni, że:
1) winę za niezgodność ponosi podróżny;
2) winę za niezgodność ponosi osoba trzecia, niezwiązana z wykonywaniem
usług turystycznych objętych umową o udział w imprezie turystycznej,
a niezgodności nie dało się przewidzieć lub uniknąć;
3) niezgodność została spowodowana nieuniknionymi i nadzwyczajnymi
okolicznościami.
4. Roszczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, przedawniają się z upływem 3 lat.
5. Jeżeli przepisy szczególne ograniczają zakres albo warunki, na jakich
odszkodowanie lub zadośćuczynienie jest wypłacane przez dostawcę usług
turystycznych, które są częścią imprezy turystycznej, takie same ograniczenia
stosuje się do organizatora turystyki.
6. W przypadkach innych, niż określone w ust. 5, w umowie o udział
w imprezie turystycznej organizator turystyki może ograniczyć odszkodowanie,
jakie ma zostać wypłacone przez organizatora, o ile ograniczenie to nie dotyczy
szkody na osobie lub szkody spowodowanej umyślnie lub w wyniku niedbalstwa
i wynosi nie mniej niż trzykrotność całkowitej ceny imprezy turystycznej.
©Kancelaria Sejmu s. 53/75
2023-10-19
7. Obniżka ceny, o której mowa w ust. 1, odszkodowanie lub
zadośćuczynienie, o których mowa w ust. 2, podlegają odpowiedniemu obniżeniu
w przypadku skorzystania przez podróżnego z obniżenia ceny lub odszkodowania,
o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającym wspólne zasady odszkodowania
i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania
lub dużego opóźnienia lotów, uchylającym rozporządzenie (EWG)
nr 295/91 (Dz. Urz. UE L 46 z 17.02.2004, str. 1), rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2021/782 z dnia 29 kwietnia 2021 r. dotyczącym praw
i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz. Urz. UE L 172 z 17.05.2021,
str. 1), rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia
23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na
morskich drogach wodnych z tytułu wypadków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009,
str. 24), rozporządzeniu (UE) nr 1177/2010 i rozporządzeniu (UE) nr 181/2011
albo w innych przepisach.
8. Organizatorowi turystyki przysługuje roszczenie w stosunku do każdej
osoby trzeciej, która przyczyniła się do zdarzenia powodującego obniżkę ceny,
o której mowa w ust. 1, lub skutkującego koniecznością wypłaty odszkodowania
lub zadośćuczynienia, o których mowa w ust. 2.
Art. 51. 1. Podróżny może kierować wiadomości, żądania lub skargi
związane z realizacją imprezy turystycznej bezpośrednio do agenta turystycznego,
za pośrednictwem którego została ona nabyta.
2. Agent turystyczny niezwłocznie przekazuje wiadomości, żądania lub
skargi, o których mowa w ust. 1, od podróżnego do organizatora turystyki.
3. Wiadomość, żądanie lub skargę wniesione do agenta turystycznego
w danym dniu uważa się za wniesione z tym dniem do organizatora turystyki.
Art. 52. 1. Organizator turystyki niezwłocznie udziela odpowiedniej pomocy
podróżnemu, który znalazł się w trudnej sytuacji, w tym w okolicznościach,
o których mowa w art. 48 ust. 11.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, polega w szczególności na udzieleniu:
1) odpowiednich informacji dotyczących świadczeń zdrowotnych, władz
lokalnych oraz pomocy konsularnej;
©Kancelaria Sejmu s. 54/75
2023-10-19
2) podróżnemu pomocy w skorzystaniu ze środków porozumiewania się na
odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej oraz w skorzystaniu
ze świadczeń zastępczych, o których mowa w art. 48 ust. 5.
3. Organizator turystyki może żądać opłaty z tytułu udzielenia pomocy,
o której mowa w ust. 1, jeżeli trudna sytuacja powstała z wyłącznej winy umyślnej
podróżnego lub w wyniku jego rażącego niedbalstwa. Wysokość opłaty nie może
przewyższać rzeczywistych kosztów poniesionych przez organizatora turystyki.
Art. 53. Organizator turystyki, przedsiębiorca ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych lub agent turystyczny ponosi odpowiedzialność
odszkodowawczą wobec podróżnego za swoje błędy w rezerwacji, chyba że
odpowiedzialność za błąd ponosi podróżny lub błąd ten powstał na skutek
nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności.
Art. 54. 1. Podróżny nie może zrzec się w całości lub w części praw
wynikających z ustawy.
2. Postanowienia umów zawieranych przez przedsiębiorców turystycznych
z podróżnymi lub oświadczenia podróżnego mniej korzystne dla podróżnych niż
postanowienia ustawy są nieważne. W miejsce postanowień umowy mniej
korzystnych dla podróżnego obowiązują przepisy ustawy.
Rozdział 8
Kary pieniężne i przepisy karne
Art. 55. 1. Organizator turystyki lub przedsiębiorca ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych, który działa z naruszeniem obowiązków lub
warunków określonych w art. 7, art. 8, art. 9 ust. 3 i 4 oraz art. 12 ust. 1 i 2
rozporządzenia nr 1177/2010, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł.
2. Organizator turystyki lub przedsiębiorca ułatwiający nabywanie
powiązanych usług turystycznych, który działa z naruszeniem obowiązków lub
warunków określonych w art. 9, art. 10 ust. 2–5, art. 14 ust. 3 i 4 oraz art. 15
rozporządzenia nr 181/2011, podlega karze pieniężnej w wysokości do 30 000 zł.
Art. 56. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 55, nakłada, w drodze
decyzji administracyjnej, marszałek województwa.
©Kancelaria Sejmu s. 55/75
2023-10-19
2. Od decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 1, przysługuje
odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Art. 57. 1. Kary pieniężne ustalone na podstawie art. 55, nieuiszczone
w wyznaczonym terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu
w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
Art. 58. Kto zaniża wysokość należnej składki w deklaracji, o której mowa
w art. 7 ust. 1 pkt 4, składanej do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat
3.
Art. 59. 1. Kto w podmiotach prowadzących działalność w zakresie
organizowania imprez turystycznych lub ułatwiania nabywania powiązanych usług
turystycznych bez wymaganego wpisu albo w przypadku działalności objętej
zakazem, pełni funkcję członka:
1) zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółki prawa handlowego,
2) zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółdzielni,
3) zarządu fundacji lub stowarzyszenia
– podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat
3.
2. Tej samej karze podlega osoba, która prowadzi działalność gospodarczą
w zakresie organizowania imprez turystycznych lub ułatwiania nabywania
powiązanych usług turystycznych bez wymaganego wpisu albo w przypadku
działalności objętej zakazem na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami
lub jest przedstawicielem lub pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.
Art. 60. Kto bez uzyskania zabezpieczenia finansowego na wypadek
niewypłacalności zgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1–3,
prowadzi działalność w zakresie organizowania imprez turystycznych lub prowadzi
działalność jako przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług
turystycznych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze
pozbawienia wolności do lat 3.
©Kancelaria Sejmu s. 56/75
2023-10-19
Rozdział 9
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 61–71. (pominięte)
Rozdział 10
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 72. 1. Wpisy do rejestru organizatorów turystyki i pośredników
turystycznych stają się z mocy prawa wpisami do rejestru, o którym mowa
w art. 22 ust. 2, dotyczącymi organizatorów turystyki.
2. Wpisy do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych
przedsiębiorców zagranicznych posiadających siedzibę na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej tracą moc w dniu wejścia w życie ustawy.
3. Przedsiębiorcy turystyczni niepodlegający przed dniem wejścia w życie
ustawy wpisowi do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych,
a prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie
organizowania imprez turystycznych lub w zakresie ułatwiania nabywania
powiązanych usług turystycznych, niezwłocznie występują o wpis do rejestru,
o którym mowa w art. 22 ust. 2.
4. Przedsiębiorcy wpisani w dniu wejścia w życie ustawy do rejestru
organizatorów turystyki i pośredników turystycznych posiadający zabezpieczenie
finansowe w formie rachunku powierniczego przedstawiają zabezpieczenie
finansowe, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, 2 lub 3, w terminie 3 miesięcy od
dnia wejścia w życie ustawy pod rygorem utraty mocy wpisu do rejestru. Marszałek
województwa z urzędu wykreśla z rejestru i z Centralnej Ewidencji Organizatorów
Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług
Turystycznych przedsiębiorcę turystycznego, który nie przedstawił zabezpieczenia
finansowego we wskazanym terminie.
5. Zabezpieczenia finansowe, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a lub b
ustawy zmienianej w art. 644)
, w brzmieniu dotychczasowym, stają się
zabezpieczeniami finansowymi organizatora turystyki w rozumieniu niniejszej
ustawy i zachowują ważność przez okres, na jaki zostały zawarte.

4) Art. 64 zawiera zmiany do ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.
©Kancelaria Sejmu s. 57/75
2023-10-19
6. Organizator turystyki lub pośrednik turystyczny wskazany jako strona
umów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a lub b ustawy zmienianej
w art. 644)
, w brzmieniu dotychczasowym, staje się z dniem 1 lipca 2018 r.
organizatorem turystyki w rozumieniu niniejszej ustawy.
7. Wykazy przedsiębiorców, o których mowa w art. 8 ust. 4 ustawy
zmienianej w art. 644)
, w brzmieniu dotychczasowym, z dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy stają się odpowiednimi katalogami, o których mowa
w art. 28 ust. 1.
Art. 73. Postępowania wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie
ustawy prowadzi się na zasadach dotychczasowych.
Art. 74. Turystyczny Fundusz Gwarancyjny, o którym mowa w rozdziale 2a
ustawy zmienianej w art. 644)
, w brzmieniu dotychczasowym, staje się z mocy
prawa Turystycznym Funduszem Gwarancyjnym w rozumieniu niniejszej ustawy.
Art. 75. 1. W latach 2018–2027 maksymalny limit wydatków budżetu
państwa, będących skutkiem finansowym ustawy w sprawach dotyczących
przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych,
wynosi w roku:
1) 2018 – 392 tys. zł;
2) 2019 – 784 tys. zł;
3) 2020 – 784 tys. zł;
4) 2021 – 784 tys. zł;
5) 2022 – 784 tys. zł;
6) 2023 – 784 tys. zł;
7) 2024 – 784 tys. zł;
8) 2025 – 784 tys. zł;
9) 2026 – 784 tys. zł;
10) 2027 – 784 tys. zł.
2. Koszt realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, w sprawach
dotyczących przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług
turystycznych wynosi 40 zł miesięcznie w przeliczeniu na jednego przedsiębiorcę
ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych.
©Kancelaria Sejmu s. 58/75
2023-10-19
3. W przypadku przekroczenia w pierwszym półroczu danego roku 65%
limitu określonego w ust. 1 lub w przypadku zagrożenia przekroczenia przyjętego
na dany rok budżetowy limitu wydatków, wysokość tych wydatków w drugim półroczu obniża się do poziomu gwarantującego, że limit ten nie zostanie
przekroczony.
4. Minister właściwy do spraw turystyki monitoruje wykorzystanie limitu
wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym
mowa w ust. 3.
Art. 76. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2018 r.
©Kancelaria Sejmu s. 59/75
2023-10-19
Załączniki do ustawy z
dnia 24 listopada 2017
r.
(Dz. U. z 2023 r.
poz.2211)
Załącznik nr 1
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY DO UMÓW O UDZIAŁ W IMPREZIE
TURYSTYCZNEJ, JEŻELI JEST MOŻLIWE UŻYCIE HIPERŁĄCZA
Zaoferowane Państwu połączenie usług turystycznych stanowi imprezę turystyczną
w rozumieniu dyrektywy (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym będą Państwu przysługiwały wszystkie prawa UE mające
zastosowanie do imprez turystycznych. Przedsiębiorstwo XY/przedsiębiorstwa XY
będzie/będą ponosiło(-ły) pełną odpowiedzialność za należytą realizację całości
imprezy turystycznej.
Ponadto, zgodnie z wymogami prawa, przedsiębiorstwo XY/przedsiębiorstwa XY
posiada(-ją) zabezpieczenie w celu zapewnienia zwrotu Państwa wpłat i, jeżeli
transport jest elementem imprezy turystycznej, zapewnienia Państwa powrotu do
kraju w przypadku, gdyby przedsiębiorstwo XY/przedsiębiorstwa XY stało(-y) się
niewypłacalne.
Więcej informacji dotyczących najważniejszych praw zgodnie z dyrektywą (UE)
2015/2302 [do udostępnienia w postaci hiperłącza].
Korzystając z hiperłącza, podróżny otrzyma następujące informacje:
Najważniejsze prawa zgodnie z dyrektywą (UE) 2015/2302
– Przed zawarciem umowy o udział w imprezie turystycznej podróżni otrzymają
wszystkie niezbędne informacje na temat imprezy turystycznej.
– Zawsze co najmniej jeden przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za należyte
wykonanie wszystkich usług turystycznych objętych umową.
– Podróżni otrzymują awaryjny numer telefonu lub dane punktu kontaktowego,
dzięki którym mogą skontaktować się z organizatorem turystyki lub agentem
turystycznym.
©Kancelaria Sejmu s. 60/75
2023-10-19
– Podróżni mogą przenieść imprezę turystyczną na inną osobę, powiadamiając
o tym w rozsądnym terminie, z zastrzeżeniem ewentualnych dodatkowych
kosztów.
– Cena imprezy turystycznej może zostać podwyższona jedynie wtedy, gdy
wzrosną określone koszty (na przykład koszty paliwa) i zostało to wyraźnie
przewidziane w umowie; w żadnym przypadku podwyżka ceny nie może nastąpić
później niż 20 dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej. Jeżeli podwyżka ceny
przekracza 8% ceny imprezy turystycznej, podróżny może rozwiązać umowę. Jeśli
organizator turystyki zastrzega sobie prawo do podwyższenia ceny, podróżny ma
prawo do obniżki ceny, jeżeli obniżyły się odpowiednie koszty.
– Podróżni mogą rozwiązać umowę bez ponoszenia jakiejkolwiek opłaty za
rozwiązanie i uzyskać pełen zwrot wszelkich wpłat, jeżeli jeden z istotnych
elementów imprezy turystycznej, inny niż cena, zmieni się w znaczący sposób.
Jeżeli przedsiębiorca odpowiedzialny za imprezę turystyczną odwoła ją przed
rozpoczęciem, podróżni mają prawo do zwrotu wpłat oraz, w stosownych
przypadkach, do rekompensaty.
– W wyjątkowych okolicznościach – na przykład jeżeli w docelowym miejscu
podróży występują poważne problemy związane z bezpieczeństwem, które mogą
wpłynąć na imprezę turystyczną – podróżni mogą, przed rozpoczęciem imprezy
turystycznej, rozwiązać umowę bez ponoszenia jakiejkolwiek opłaty za
rozwiązanie.
– Ponadto podróżni mogą w każdym momencie przed rozpoczęciem imprezy
turystycznej rozwiązać umowę za odpowiednią i możliwą do uzasadnienia opłatą.
– Jeżeli po rozpoczęciu imprezy turystycznej jej znaczące elementy nie mogą
zostać zrealizowane zgodnie z umową, będą musiały zostać zaproponowane
podróżnemu, bez dodatkowych kosztów, odpowiednie alternatywne usługi.
W przypadku gdy usługi nie są świadczone zgodnie z umową, co istotnie wpływa
na realizację imprezy turystycznej, a organizator turystyki nie zdoła usunąć
problemu, podróżni mogą rozwiązać umowę bez opłaty za rozwiązanie.
– Podróżni są również uprawnieni do otrzymania obniżki ceny lub rekompensaty
za szkodę w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania usług
turystycznych.
©Kancelaria Sejmu s. 61/75
2023-10-19
– Organizator turystyki musi zapewnić pomoc podróżnemu, który znajdzie się
w trudnej sytuacji.
– W przypadku gdy organizator turystyki stanie się niewypłacalny, wpłaty zostaną
zwrócone. Jeżeli organizator turystyki stanie się niewypłacalny po rozpoczęciu
imprezy turystycznej i jeżeli impreza turystyczna obejmuje transport, zapewniony
jest powrót podróżnych do kraju. XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający
ochronę na wypadek niewypłacalności, np. fundusz gwarancyjny lub zakład
ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności. Podróżni mogą
kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich przypadkach, z właściwym
organem (dane kontaktowe, wraz z nazwą, adresem geograficznym, adresem
poczty elektronicznej i numerem telefonu), jeżeli z powodu niewypłacalności XY
dojdzie do odmowy świadczenia usług.
Dyrektywa (UE) 2015/2302 [HIPERŁĄCZE] przetransponowana do prawa
krajowego [HIPERŁĄCZE].
©Kancelaria Sejmu s. 62/75
2023-10-19
Załącznik nr 2
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY DO UMÓW O UDZIAŁ W IMPREZIE
TURYSTYCZNEJ, JEŻELI NIE JEST MOŻLIWE UŻYCIE HIPERŁĄCZA
Zaoferowane Państwu połączenie usług turystycznych stanowi imprezę turystyczną
w rozumieniu dyrektywy (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym będą Państwu przysługiwały wszystkie prawa UE mające
zastosowanie do imprez turystycznych. Przedsiębiorstwo XY/przedsiębiorstwa XY
będzie/będą ponosiło(-ły) pełną odpowiedzialność za należytą realizację całości
imprezy turystycznej.
Ponadto, zgodnie z wymogami prawa, przedsiębiorstwo XY/przedsiębiorstwa XY
posiada(-ją) zabezpieczenie w celu zapewnienia zwrotu Państwu wpłat i, jeżeli
transport jest elementem imprezy turystycznej, zapewnienia Państwa powrotu do
kraju w przypadku, gdyby przedsiębiorstwo XY/przedsiębiorstwa XY stało(-y) się
niewypłacalne.
Najważniejsze prawa zgodnie z dyrektywą (UE) 2015/2302
– Przed zawarciem umowy o udział w imprezie turystycznej podróżni otrzymają
wszystkie niezbędne informacje na temat imprezy turystycznej.
– Zawsze co najmniej jeden przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za należyte
wykonanie wszystkich usług turystycznych objętych umową.
– Podróżni otrzymują awaryjny numer telefonu lub dane punktu kontaktowego,
dzięki którym mogą skontaktować się z organizatorem turystyki lub agentem
turystycznym.
– Podróżni mogą przenieść imprezę turystyczną na inną osobę, powiadamiając
o tym w rozsądnym terminie, z zastrzeżeniem ewentualnych dodatkowych
kosztów.
– Cena imprezy turystycznej może zostać podwyższona jedynie wtedy, gdy
wzrosną określone koszty (na przykład koszty paliwa) i zostało to wyraźnie
przewidziane w umowie; w żadnym przypadku podwyżka ceny nie może nastąpić
później niż 20 dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej. Jeżeli podwyżka ceny
przekracza 8% ceny imprezy turystycznej, podróżny może rozwiązać umowę.
Jeżeli organizator turystyki zastrzega sobie prawo do podwyższenia ceny, podróżny
ma prawo do obniżki ceny, jeżeli obniżyły się odpowiednie koszty.
©Kancelaria Sejmu s. 63/75
2023-10-19
– Podróżni mogą rozwiązać umowę bez ponoszenia jakiejkolwiek opłaty za
rozwiązanie i uzyskać pełen zwrot wszelkich wpłat, jeżeli jeden z istotnych
elementów imprezy turystycznej, inny niż cena, zmieni się w znaczący sposób.
Jeżeli przedsiębiorca odpowiedzialny za imprezę turystyczną odwoła ją przed jej
rozpoczęciem, podróżni mają prawo do zwrotu wpłat oraz w stosownych
przypadkach do rekompensaty.
– W wyjątkowych okolicznościach – na przykład jeżeli w docelowym miejscu
podróży występują poważne problemy związane z bezpieczeństwem, które mogą
wpłynąć na imprezę turystyczną – podróżni mogą, przed rozpoczęciem imprezy
turystycznej, rozwiązać umowę bez ponoszenia jakiejkolwiek opłaty za
rozwiązanie.
– Ponadto podróżni mogą w każdym momencie przed rozpoczęciem imprezy
turystycznej rozwiązać umowę za odpowiednią i możliwą do uzasadnienia opłatą.
– Jeżeli po rozpoczęciu imprezy turystycznej jej znaczące elementy nie mogą
zostać zrealizowane zgodnie z umową, będą musiały zostać zaproponowane, bez
dodatkowych kosztów, odpowiednie alternatywne usługi. W przypadku gdy usługi
nie są świadczone zgodnie z umową, co istotnie wpływa na realizację imprezy
turystycznej, a organizator turystyki nie zdoła usunąć problemu, podróżni mogą
rozwiązać umowę bez opłaty za rozwiązanie.
– Podróżni są również uprawnieni do otrzymania obniżki ceny lub rekompensaty
za szkodę w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania usług
turystycznych.
– Organizator turystyki musi zapewnić pomoc podróżnemu, który znajdzie się
w trudnej sytuacji.
– W przypadku gdy organizator turystyki stanie się niewypłacalny, wpłaty zostaną
zwrócone. Jeżeli organizator turystyki stanie się niewypłacalny po rozpoczęciu
imprezy turystycznej i jeżeli impreza turystyczna obejmuje transport, zapewniony
jest powrót podróżnych do kraju. XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający
ochronę na wypadek niewypłacalności, np. fundusz gwarancyjny lub zakład
ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności. Podróżni mogą
kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich przypadkach, z właściwym
organem (dane kontaktowe, wraz z nazwą, adresem geograficznym, adresem
©Kancelaria Sejmu s. 64/75
2023-10-19
poczty elektronicznej i numerem telefonu), jeżeli z powodu niewypłacalności XY
dojdzie do odmowy świadczenia usług.
[Strona internetowa, na której można znaleźć dyrektywę (UE) 2015/2302
przetransponowaną do prawa krajowego.]
©Kancelaria Sejmu s. 65/75
2023-10-19
Załącznik nr 3
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY, W PRZYPADKU GDY ORGANIZATOR
TURYSTYKI PRZEKAZUJE DANE INNEMU PRZEDSIĘBIORCY TURYSTYCZNEMU,
ZGODNIE Z ART. 5 UST. 1 PKT 2 LIT. E USTAWY
Jeżeli zawieracie Państwo umowę z przedsiębiorstwem AB nie później niż
24 godziny od otrzymania potwierdzenia rezerwacji przez przedsiębiorstwo XY,
usługi turystyczne świadczone przez przedsiębiorstwa XY i AB stanowią imprezę
turystyczną w rozumieniu dyrektywy (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym będą Państwu przysługiwały wszystkie prawa UE mające
zastosowanie do imprez turystycznych.
Przedsiębiorstwo XY będzie ponosiło pełną odpowiedzialność za należytą
realizację całości imprezy turystycznej. Ponadto, zgodnie z wymogami prawa,
przedsiębiorstwo XY posiada zabezpieczenie w celu zapewnienia zwrotu Państwa
wpłat i, jeżeli transport jest elementem imprezy turystycznej, zapewnienia Państwa
powrotu do kraju w przypadku, gdyby przedsiębiorstwo XY stało się
niewypłacalne.
Więcej informacji dotyczących najważniejszych praw zgodnie z dyrektywą (UE)
2015/2302 [do udostępnienia w postaci hiperłącza].
Korzystając z hiperłącza, podróżny otrzyma następujące informacje:
Najważniejsze prawa zgodnie z dyrektywą (UE) 2015/2302
– Przed zawarciem umowy o udział w imprezie turystycznej podróżni otrzymają
wszystkie niezbędne informacje na temat usług turystycznych.
– Zawsze co najmniej jeden przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za należyte
wykonanie wszystkich usług turystycznych objętych umową.
– Podróżni otrzymują awaryjny numer telefonu lub dane punktu kontaktowego,
dzięki którym mogą skontaktować się z organizatorem turystyki lub agentem
turystycznym.
– Podróżni mogą przenieść imprezę turystyczną na inną osobę, powiadamiając
o tym w rozsądnym terminie, z zastrzeżeniem ewentualnych dodatkowych
kosztów.
– Cena imprezy turystycznej może zostać podwyższona jedynie wtedy, gdy
wzrosną określone koszty (na przykład koszty paliwa) i zostało to wyraźnie
przewidziane w umowie; w żadnym przypadku podwyżka ceny nie może nastąpić
©Kancelaria Sejmu s. 66/75
2023-10-19
później niż 20 dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej. Jeżeli podwyżka ceny
przekracza 8% ceny imprezy turystycznej, podróżny może rozwiązać umowę. Jeśli
organizator turystyki zastrzega sobie prawo do podwyższenia ceny, podróżny ma
prawo do obniżki ceny, jeżeli obniżyły się odpowiednie koszty.
– Podróżni mogą rozwiązać umowę bez ponoszenia jakiejkolwiek opłaty za
rozwiązanie i uzyskać pełen zwrot wszelkich wpłat, jeżeli jeden z istotnych
elementów imprezy turystycznej, inny niż cena, zmieni się w znaczący sposób.
Jeżeli przedsiębiorca odpowiedzialny za imprezę turystyczną odwoła ją przed jej
rozpoczęciem, podróżni mają prawo do zwrotu wpłat oraz w stosownych
przypadkach do rekompensaty.
– W wyjątkowych okolicznościach – na przykład jeżeli w docelowym miejscu
podróży występują poważne problemy związane z bezpieczeństwem, które mogą
wpłynąć na imprezę turystyczną – podróżni mogą, przed rozpoczęciem imprezy
turystycznej, rozwiązać umowę bez ponoszenia jakiejkolwiek opłaty za
rozwiązanie.
– Ponadto podróżni mogą w każdym momencie przed rozpoczęciem imprezy
turystycznej rozwiązać umowę za odpowiednią i możliwą do uzasadnienia opłatą.
– Jeżeli po rozpoczęciu imprezy turystycznej jej znaczące elementy nie mogą
zostać zrealizowane zgodnie z umową, będą musiały zostać zaproponowane, bez
dodatkowych kosztów, odpowiednie alternatywne usługi. W przypadku gdy usługi
nie są świadczone zgodnie z umową, co istotnie wpływa na realizację imprezy
turystycznej, a organizator turystyki nie zdoła usunąć problemu, podróżni mogą
rozwiązać umowę bez opłaty za rozwiązanie.
– Podróżni są również uprawnieni do otrzymania obniżki ceny lub rekompensaty
za szkodę w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania usług
turystycznych.
– Organizator turystyki musi zapewnić pomoc podróżnemu, który znajdzie się
w trudnej sytuacji.
– W przypadku gdy organizator turystyki stanie się niewypłacalny, wpłaty zostaną
zwrócone. Jeżeli organizator turystyki stanie się niewypłacalny po rozpoczęciu
imprezy turystycznej i jeżeli impreza turystyczna obejmuje transport, zapewniony
jest powrót podróżnych do kraju. XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający
ochronę na wypadek niewypłacalności, np. fundusz gwarancyjny lub zakład
©Kancelaria Sejmu s. 67/75
2023-10-19
ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności. Podróżni mogą
kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich przypadkach, z właściwym
organem (dane kontaktowe, wraz z nazwą, adresem geograficznym, adresem
poczty elektronicznej i numerem telefonu), jeżeli z powodu niewypłacalności XY
dojdzie do odmowy świadczenia usług.
Dyrektywa (UE) 2015/2302 [HIPERŁĄCZE] przetransponowana do prawa
krajowego [HIPERŁĄCZE].
©Kancelaria Sejmu s. 68/75
2023-10-19
Załącznik nr 4
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY, W PRZYPADKU GDY
PRZEDSIĘBIORCA UŁATWIAJĄCY NABYWANIE POWIĄZANYCH USŁUG
TURYSTYCZNYCH ONLINE W ROZUMIENIU ART. 6 UST. 1 PKT 1 USTAWY JEST
PRZEWOŹNIKIEM SPRZEDAJĄCYM BILET W OBIE STRONY
Jeżeli, po dokonaniu wyboru i opłaceniu jednej usługi turystycznej, dokonacie
Państwo rezerwacji dodatkowych usług turystycznych na potrzeby swojej podróży
lub wakacji za pośrednictwem naszego przedsiębiorstwa/XY, NIE będą Państwu
przysługiwały prawa mające zastosowanie do imprez turystycznych zgodnie
z dyrektywą (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym nasze przedsiębiorstwo/XY nie będzie odpowiedzialne
za należyte wykonanie tych dodatkowych usług turystycznych. W przypadku
problemów prosimy kontaktować się z odpowiednim usługodawcą.
Jednakże w przypadku dokonania rezerwacji jakichkolwiek dodatkowych usług
turystycznych podczas tej samej wizyty na stronach internetowych z rezerwacją
naszego przedsiębiorstwa/XY, usługi te staną się częścią powiązanych usług turystycznych. W takim przypadku XY posiada – zgodnie z wymogami prawa UE –
zabezpieczenie w celu dokonania zwrotu Państwa wpłat na rzecz XY za usługi
niewykonane ze względu na niewypłacalność XY, a w razie potrzeby w celu
zapewnienia Państwa powrotu do kraju. Należy zauważyć, że nie zapewnia się
zwrotu w przypadku niewypłacalności danego usługodawcy.
Więcej informacji na temat ochrony na wypadek niewypłacalności [do
udostępnienia w postaci hiperłącza].
Korzystając z hiperłącza, podróżny otrzyma następujące informacje:
XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający ochronę na wypadek niewypłacalności,
np. fundusz gwarancyjny lub zakład ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek
niewypłacalności.
Podróżni mogą kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich
przypadkach, z właściwym organem (dane kontaktowe zawierające nazwę, adres
geograficzny, adres poczty elektronicznej i numer telefonu), jeżeli z powodu
niewypłacalności XY dojdzie do odmowy świadczenia usług.
Uwaga: To zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności nie obejmuje umów ze
stronami innymi niż XY, które pomimo niewypłacalności XY mogą być wykonane.
©Kancelaria Sejmu s. 69/75
2023-10-19
Dyrektywa (UE) 2015/2302 [HIPERŁĄCZE] przetransponowana do prawa
krajowego [HIPERŁĄCZE].
©Kancelaria Sejmu s. 70/75
2023-10-19
Załącznik nr 5
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY, W PRZYPADKU GDY
PRZEDSIĘBIORCA UŁATWIAJĄCY NABYWANIE POWIĄZANYCH USŁUG
TURYSTYCZNYCH ONLINE W ROZUMIENIU ART. 6 UST. 1 PKT 1 USTAWY JEST
PRZEDSIĘBIORCĄ TURYSTYCZNYM INNYM NIŻ PRZEWOŹNIK SPRZEDAJĄCY BILET
W OBIE STRONY
Jeżeli, po dokonaniu wyboru i opłaceniu jednej usługi turystycznej, dokonacie
Państwo rezerwacji dodatkowych usług turystycznych na potrzeby swojej podróży
lub wakacji za pośrednictwem naszego przedsiębiorstwa/XY, NIE będą Państwu
przysługiwały prawa mające zastosowanie do imprez turystycznych zgodnie
z dyrektywą (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym nasze przedsiębiorstwo/XY nie będzie odpowiedzialne
za należyte wykonanie poszczególnych usług turystycznych. W przypadku
problemów prosimy kontaktować się z odpowiednim usługodawcą.
Jednakże w przypadku dokonania rezerwacji jakichkolwiek dodatkowych usług
turystycznych podczas tej samej wizyty na stronach internetowych z rezerwacją
naszego przedsiębiorstwa/XY, usługi te staną się częścią powiązanych usług turystycznych. W takim przypadku XY posiada – zgodnie z wymogami prawa UE –
zabezpieczenie w celu dokonania zwrotu Państwa wpłat na rzecz XY za usługi
niewykonane ze względu na niewypłacalność XY. Należy zauważyć, że nie
zapewnia się zwrotu w przypadku niewypłacalności danego usługodawcy.
Więcej informacji na temat ochrony na wypadek niewypłacalności [do
udostępnienia w postaci hiperłącza].
Korzystając z hiperłącza, podróżny otrzyma następujące informacje:
XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający ochronę na wypadek niewypłacalności,
np. fundusz gwarancyjny lub zakład ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek
niewypłacalności.
Podróżni mogą kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich
przypadkach, z właściwym organem (dane kontaktowe zawierające nazwę, adres
geograficzny, e-mail i numer telefonu), jeżeli z powodu niewypłacalności XY
dojdzie do odmowy świadczenia usług.
Uwaga: To zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności nie obejmuje umów ze
stronami innymi niż XY, które pomimo niewypłacalności XY mogą być wykonane.
©Kancelaria Sejmu s. 71/75
2023-10-19
Dyrektywa (UE) 2015/2302 [HIPERŁĄCZE] przetransponowana do prawa
krajowego [HIPERŁĄCZE].
©Kancelaria Sejmu s. 72/75
2023-10-19
Załącznik nr 6
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY W PRZYPADKU POWIĄZANYCH
USŁUG TURYSTYCZNYCH W ROZUMIENIU ART. 6 UST. 1 PKT 1 USTAWY, GDY
UMOWY SĄ ZAWIERANE W RÓWNOCZESNEJ FIZYCZNEJ OBECNOŚCI
PRZEDSIĘBIORCY UŁATWIAJĄCEGO NABYWANIE POWIĄZANYCH USŁUG
TURYSTYCZNYCH, INNEGO NIŻ PRZEWOŹNIK SPRZEDAJĄCY BILET W OBIE
STRONY, I PODRÓŻNEGO
Jeżeli po dokonaniu wyboru i opłaceniu jednej usługi turystycznej, dokonacie
Państwo rezerwacji dodatkowych usług turystycznych na potrzeby swojej podróży
lub wakacji za pośrednictwem naszego przedsiębiorstwa/XY, NIE będą Państwu
przysługiwały prawa mające zastosowanie do imprez turystycznych zgodnie
z dyrektywą (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym nasze przedsiębiorstwo/XY nie będzie odpowiedzialne
za należyte wykonanie poszczególnych usług turystycznych. W przypadku
problemów prosimy kontaktować się z odpowiednim usługodawcą.
Jednakże w przypadku dokonania rezerwacji jakichkolwiek dodatkowych usług
turystycznych podczas tej samej wizyty w naszym przedsiębiorstwie/XY lub
podczas tego samego kontaktu z naszym przedsiębiorstwem/XY, usługi te staną się
częścią powiązanych usług turystycznych. W takim przypadku XY posiada –
zgodnie z wymogami prawa UE – zabezpieczenie w celu dokonania zwrotu
Państwa wpłat na rzecz XY za usługi niewykonane ze względu na niewypłacalność
XY. Należy zauważyć, że nie zapewnia się refundacji w przypadku
niewypłacalności danego usługodawcy.
XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający ochronę na wypadek niewypłacalności,
np. fundusz gwarancyjny lub zakład ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek
niewypłacalności.
Podróżni mogą kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich
przypadkach, z właściwym organem (dane kontaktowe zawierające nazwę, adres
geograficzny, adres poczty elektronicznej i numer telefonu), jeżeli z powodu
niewypłacalności XY dojdzie do odmowy świadczenia usług.
Uwaga: To zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności nie obejmuje umów ze
stronami innymi niż XY, które pomimo niewypłacalności XY mogą być wykonane.
[Strona internetowa, na której można znaleźć dyrektywę (UE) 2015/2302
przetransponowaną do prawa krajowego.]
©Kancelaria Sejmu s. 73/75
2023-10-19
Załącznik nr 7
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY, W PRZYPADKU GDY
PRZEDSIĘBIORCA UŁATWIAJĄCY NABYWANIE POWIĄZANYCH USŁUG
TURYSTYCZNYCH ONLINE W ROZUMIENIU ART. 6 UST. 1 PKT 2 USTAWY JEST
PRZEWOŹNIKIEM SPRZEDAJĄCYM BILET W OBIE STRONY
Jeżeli zarezerwowaliście Państwo dodatkowe usługi turystyczne do swojej podróży
lub wakacji przez ten link/te linki, NIE będą Państwu przysługiwały prawa mające
zastosowanie do imprez turystycznych zgodnie z dyrektywą (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym nasze przedsiębiorstwo/XY nie będzie odpowiedzialne
za należyte wykonanie tych dodatkowych usług turystycznych. W przypadku
problemów prosimy kontaktować się z odpowiednim usługodawcą.
Jednakże w przypadku dokonania rezerwacji dodatkowych usług turystycznych
przez ten link/te linki nie później niż 24 godziny po otrzymaniu potwierdzenia
rezerwacji przez nasze przedsiębiorstwo/XY, usługi te staną się częścią
powiązanych usług turystycznych. W takim przypadku XY posiada – zgodnie z
wymogami prawa UE – zabezpieczenie w celu dokonania zwrotu Państwa wpłat na
rzecz XY za usługi niewykonane ze względu na niewypłacalność XY, a w razie
potrzeby w celu zapewnienia Państwa powrotu do kraju. Należy zauważyć, że nie
zapewnia się zwrotu w przypadku niewypłacalności danego usługodawcy.
Więcej informacji na temat ochrony na wypadek niewypłacalności [do
udostępnienia w postaci hiperłącza].
Korzystając z hiperłącza, podróżny otrzyma następujące informacje:
XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający ochronę na wypadek niewypłacalności,
np. fundusz gwarancyjny lub zakład ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek
niewypłacalności.
Podróżni mogą kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich
przypadkach, z właściwym organem (dane kontaktowe zawierające nazwę, adres
geograficzny, adres poczty elektronicznej i numer telefonu), jeżeli z powodu
niewypłacalności XY dojdzie do odmowy świadczenia usług turystycznych.
Uwaga: To zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności nie obejmuje umów ze
stronami innymi niż XY, które pomimo niewypłacalności XY mogą być wykonane.
©Kancelaria Sejmu s. 74/75
2023-10-19
Dyrektywa (UE) 2015/2302 [HIPERŁĄCZE] przetransponowana do prawa
krajowego [HIPERŁĄCZE].
Załącznik nr 8
STANDARDOWY FORMULARZ INFORMACYJNY, W PRZYPADKU GDY
PRZEDSIĘBIORCA UŁATWIAJĄCY NABYWANIE POWIĄZANYCH USŁUG
TURYSTYCZNYCH ONLINE W ROZUMIENIU ART. 6 UST. 1 PKT 2 USTAWY JEST
PRZEDSIĘBIORCĄ TURYSTYCZNYM INNYM NIŻ PRZEWOŹNIK SPRZEDAJĄCY BILET
W OBIE STRONY
Jeżeli zarezerwowaliście Państwo dodatkowe usługi turystyczne do swojej podróży
lub wakacji przez ten link/te linki, NIE będą Państwu przysługiwały prawa mające
zastosowanie do imprez turystycznych zgodnie z dyrektywą (UE) 2015/2302.
W związku z powyższym nasze przedsiębiorstwo/XY nie będzie odpowiedzialne
za należyte wykonanie tych dodatkowych usług turystycznych. W przypadku
problemów prosimy kontaktować się z odpowiednim usługodawcą.
Jednakże w przypadku dokonania rezerwacji dodatkowych usług turystycznych
przez ten link/te linki nie później niż 24 godziny po otrzymaniu potwierdzenia
rezerwacji przez nasze przedsiębiorstwo/XY, usługi te będą stanowić część
powiązanych usług turystycznych. W takim przypadku XY posiada – zgodnie z
wymogami prawa UE – zabezpieczenie w celu dokonania zwrotu Państwa wpłat na
rzecz XY za usługi niewykonane ze względu na niewypłacalność XY. Należy
zauważyć, że nie zapewnia się zwrotu w przypadku niewypłacalności danego
usługodawcy.
Więcej informacji na temat ochrony na wypadek niewypłacalności [do
udostępnienia w postaci hiperłącza].
Korzystając z hiperłącza, podróżny otrzyma następujące informacje:
XY wykupił w YZ [podmiot zapewniający ochronę na wypadek niewypłacalności,
np. fundusz gwarancyjny lub zakład ubezpieczeń] zabezpieczenie na wypadek
niewypłacalności.
Podróżni mogą kontaktować się z tym podmiotem lub, w odpowiednich
przypadkach, z właściwym organem (dane kontaktowe zawierające nazwę, adres
geograficzny, adres poczty elektronicznej i numer telefonu), jeżeli z powodu
niewypłacalności XY dojdzie do odmowy świadczenia usług turystycznych.
©Kancelaria Sejmu s. 75/75
2023-10-19
Uwaga: To zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności nie obejmuje umów ze
stronami innymi niż XY, które pomimo niewypłacalności XY mogą być wykonane.
Dyrektywa (UE) 2015/2302 [HIPERŁĄCZE] przetransponowana do prawa
krajowego [HIPERŁĄCZE].